در این کتاب مختصر، یکی از برجستهترین فیلسوفان زنده آمریکایی این سوال را مطرح میکند که آیا قضاوتهای اخلاقی را میتوان به درستی عینی در نظر گرفت - سوالی که در طول قرن گذشته فیلسوفان را آزار میدهد. پاتنم با مرور آنچه او پیامدهای فاجعه بار تأثیر هستیشناسی بر فلسفه تحلیلی میداند - بهویژه، انحرافهایی که بر بحثهای مربوط به هدف قضاوتهای اخلاقی تحمیل میکند، پیشنهاد میکند که ایده هستیشناسی را کنار بگذاریم.فلسفه اخلاق در دوران معاصر، بدون شک یکی از شاخههای حیاتی فلسفه است. در تقسیمبندی فلسفه تحلیلی، فلسفه اخلاق شامل سه ساحت است که از هم متمایزند و قابل بازشناسی هستند: فرااخلاق، اخلاق هنجاری و اخلاق کاربردی. فرااخلاق به عنوان بخشی از فلسفه اخلاق، در سه سطح به مسائل فلسفی میپردازد؛ دلالتشناسی، وجودشناسی و معرفتشناسی اخلاق.در بخش دلالتشناسی اخلاق، به بحث درباره مفاهیم واژگان اخلاقی مانند خوبی و بدی پرداخته میشود. در وجودشناسی اخلاق، سوالهای مبهمی درباره وجود یا عدم وجود خصوصیات اخلاقی در دنیای اطراف ما وجود دارد. همچنین، در معرفتشناسی اخلاق، بحث در مورد چگونگی شکلگیری دانش اخلاقی و رسیدن به داوریهای اخلاقی معقول و دانشبخش بررسی میشود.در کتاب حاضر، نویسنده به بحث در حوزه فرااخلاق پرداخته است و مباحثی مهم را ارائه میدهد. کتاب به دو بخش «اخلاق بدون هستیشناسی» و «روشنگری و عملگرایی» تقسیم شده است و در آن به بررسی ایدهها و مفاهیم مرتبط با فرااخلاق میپردازد.