ما همه داستان نقل می کنیم، هنگام صرف غذا، هنگام قدم زدن در خیابان، هنگام کار در اداره، هنگام تحصیل یا تدریس در مدرسه، هنگامی که جایی نشسته ایم و دوستانه گپ می زنیم، هنگامی که از سفری برگشته ایم یا ماجرایی را پشت سر گذاشته ایم و حتی هنگامی که به کاری علمی دست زده ایم. خلاصه، دربارهی ماجراهای تلخ و شیرینی که بر ما گذشته داستان نقل می کنیم. ما، درواقع، به یاری حافظه ی خود پیوسته داستان خلق می کنیم، زندگی خویش را در قالب واژه ها می ریزیم و بدین ترتیب گذشته را زنده نگه می داریم.