اولین باری که توضیح داستان این کتاب رو دیدم اصلا جذبش نشدم، در نهایت هم از سر نداشتن گزینه رفتم سراغش و اینکه خب، بالاخره اثر سندرسون بود دیگه :)
و نگم که چطور عاشقش شدم...

🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅
 
اینجا با یه سیارهٔ خشک و صخره‌ای طرفیم که انگار مأمن آخرین انسان‌هاست و همین‌ها هم با حملهٔ مداوم موجودات فضایی ناشناس، در معرض نابودن کامل قرار دارن،
و دختری که همون اول داستان با خیانت پدرش از جامعه طرد می‌شه و حالا تنها و تنها آرزوش اینه که خلبان جنگنده بشه و به همه نشون بده پدرش یه بزدل خیانت‌کار نبوده، آرزویی که دست‌نیافتنی به نظر می‌رسه چون هیچ‌کس تو نیروی نظامی‌شون حاضر نیست به دختر یه خائن شانسی بده...
 
جالبه، ولی خب قضیه واقعا خیلی بیشتر از این حرف‌هاست که از این توضیح کوتاه برمیاد.

🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅
 
این مجموعه در واقع هفت جلده! چهار جلد اصلی و سه جلد فرعی، که البته شاید عنوان «فرعی» برای این جلدها مناسب نباشه چون به نظرم چیزی از جلدهای اصلی کم ندارن. به ترتیب:
۱. به سوی آسمان
۲. چشم‌انداز ستاره
۲.۱. Sunreach
۲.۲. Redawn
۳. سیتونیک
۳.‍۱. Evershore
۴. Defiant
 
اونایی که انگلیسی نوشتم هنوز ترجمه‌ش چاپ نشده و در مورد اسم فارسی‌شون مطمئن نیستم (ولی خب می‌دونم که در دست چاپه). البته یه داستان کوتاه هم هست که مربوط می‌شه به ساااال‌ها قبل از ماجراهای جلد اول که خیلی داستان جالبیه و خوندنش به فهم ماجراهای جلد سوم به بعد کمک می‌کنه، ولی خب نمی‌دونم اصلا به ترجمه‌ش فکر کردن یا نه.
 
جلدهای اصلی از زاویه‌دید شخصیت اصلی یعنی اسپنزاست، که وسط‌هاش (و در مورد جلد چهارم آخراش)، زاویه‌دیدهای دیگه‌ای هم برای تکمیل داستان آورده شده.
جلدهای فرعی، که در واقع با سرعنوان Skyward Flight منتشر شده، هر کدوم از زاویه‌دید یکی از اعضای گروه پرواز به سوی آسمانه (نمی‌دونم به طور تخصصی به جای واژهٔ Flight باید اینجا از چه کلمه‌ای استفاده کنم!)، اف.ام.، آلانیک و یورگن (خودم به شخصه عااااشق این جلد سومم، عالیه عالی 🤧).

🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅
 
همون‌طور که از وصف فضای داستان برمیاد، این مجموعه در واقع برخلاف بیشتر کتاب‌های سندرسون علمی-تخیلیه، ولی خب، به نظرم از حدود جلد سوم به بعد یه مقدار بعضی جنبه‌هاش به فانتزی تنه می‌زنه.
 
و یکی از پررنگ‌ترین عناصر تو این کتاب‌ها طنزه :)
اصولا تو همهٔ آثار سندرسون رگه‌هایی از طنز پیدا می‌شه، یعنی بسیار کم پیش میاد کتابی ازش بخونم و چندین جا پقی نزنم زیر خنده 😄
ولی خب طنز در مورد بعضی کتاب‌ها به طور خاص یکی از ویژگی‌های اصلیه، و این مجموعهٔ به سوی آسمان یکی از اون‌هاست (آلکاتزار هم یکی دیگه‌ست و تا حد خوبی عصر دوم مه‌زاد).
البته که این تنها ویژگی این مجموعهٔ دوست‌داشتنی نیست، ولی خب واقعا حضور پررنگی تو همهٔ جلدها داره و چون تا زمان نوشتن این مرور هنوز سراغ ترجمه‌ش نرفتم نمی‌دونم مترجم چقدر تونسته این بخش‌ها رو خوب منتقل کنه (اصولا انتقال طنز از یه زبان به زبان دیگه به نظرم یکی از سخت‌ترین ابعاد ترجمه‌ست).
 
ما اینجا یه هوش مصنوعی وراج و خل و چل 😂 داریم که با حرف‌ها و واکنش‌هاش آدم از خنده روده‌بر می‌شه 😄
و بعد شخصیت‌های بسیاااار دوست‌داشتنی، که خب اینم البته یکی از ویژگی‌های معمول کتاب‌های سندرسونه.
 
و باز مثل مجموعه‌های دیگه، اینجا هم بعد از جلد اول یهو ابعاد دنیایی که باهاش طرفیم به طور نمایی رشد می‌کنه و معنای همه چیز عوض می‌شه...
این دنیا اینقدر بزرگ هست که کار سندرسون هنوز باهاش تموم نشده (جدا من نمی‌فهمم مغز این مرد چطور می‌تونه دنیاهایی به این بزرگی با این پتانسیل بسازه 🤯).
 
البته که باز اینجا هم در خلال داستان با سوال‌های مهم اخلاقی مواجه می‌شیم، سوال‌هایی که با بزرگ شدن دنیای شخصیت‌ها بزرگ‌تر و مهم‌تر می‌شه...
 
خلاصه که با خوندن این مجموعه (و بازخوندنش!) بسی خندیدم و دلم غنج زد و هیجان‌زده شدم و به فکر فرو رفتم و لذت بردم :)
        

          برندون سندرسون نیاز به تعریف ندارد. کسانی که مخاطب جدی ادبیات فانتزی باشند حتما او را می‌شناسند. نویسنده پرکار، معروف و اثرگذار جریان ادبیات ژانر. البته که خب من تا الان ازش هیچی نخوانده بودم تا اینکه همین عید فرصت شد یکی از کتاب‌هایش را بردارم و بخوانم! یک سه جلدی دیگر هم ازش دارم که چون به یکی از بچه‌ها امانت داده‌ام هنوز نخوانده‌امش!
از قضای روزگار، به سوی آسمان، فانتزی نیست و علمی‌تخیلی است! یکی به نفع من که علاقه‌م به علمی‌تخیلی بیشتر از فانتزی است! به سوی آسمان، چهار جلدی است و تا آنجا که من خبر دارم سه جلدش ترجمه شده است. حالا داستان درباره چیست؟
در یک بازه زمانی نامعلوم که هیچکس نمی‌داند چند سال آینده است، بر روی سیاره‌ای که باز هم کسی نمی‌داند کجای فضا قرار دارد، گروهی از انسان‌ها زندگی می‌کنند. کمتر از صد سال است روی این سیاره که دیتریوس نام دارد، فرود آمده‌اند، و تمام این مدت را هم با گروهی از موجودات فضایی که «کرل» نام دارند مشغول جنگ و ستیز بوده‌اند. جنگ‌هایی هوایی. کرل‌ها از آسمان به سطح دیتریوس می‌آیند و در آنجا با انسان‌ها می‌جنگند.
حالا قهرمان داستان کیست؟ دختری 17 ساله به نام اسپنسا، که پدرش یکی از خلبانان دی‌ی‌اف، سازمان دفاعی انسانها در دیتریوس، بوده است. اما سرنوشت این خلبان را نه تنها جنگ رقم زده است و اسپنسا از ده سال پیش یتیم بزرگ شده است، بلکه او بدنام هم هست. پدر اسپنسا، معروف به شکارچی، یک ترسو بوده است. او در یک جنگ، از دست ناوگان کرل گریخته است و نیروهای خودی او را زده‌اند. حالا اسپنسا که برای خودش لقب اسپین را انتخاب کرده است، میخواهد راه پدرش را برود و به همه ثابت کند پدرش یک «بزدل» نبوده است.
اول که کتاب را دستم گرفتم و نگاهم به حجم کتاب افتاد، فکر نمی‌کردم با یک رمان نوجوان مواجهم اما واقعا به سوی آسمان رمان نوجوانه! خدا را شکر این جلد اولش، حاشیه ندارد و خبری از دوست‌دختر و دوست‌پسر نیست! از طرف دیگر، دغدغه های قهرمان داستان هم نوجوانانه است و قرار نیست یک نوجوان، بنیان یک جامعه را تغییر دهد. درباره نحوه شخصیت‌پردازی‌ها، چرخش‌های داستانی و شخصیت‌های مکمل هم هرچه بگویم کم گفته‌ام! سندرسون یک استاد است! درست که این کتابش یک شاهکار نیست اما برای نویسندگان ژانر، یک کلاس درس است و برای مخاطبان عادی، یک اثر سرگرم‌کننده که آنها را به زیرمتن نوجوانی و حواشی‌اش و اثراتش بر جامعه می‌برد. امیدوارم هر کس این را خواند مثل من لذت ببرد.
        

          ‌
   تا قبل از این هر کتابی از سندرسون خوندم توی دنیای کازمر بود. این اولین کتاب غیرکازمری‌ بود که ازش خوندم و خب صدرصد با کتابای دیگه‌ش متفاوت بود اما باز هم مشخصه یه نویسنده‌ی درست و حسابی کتاب رو نوشته.
  شخصیت‌هاشو‌ دوست داشتم. دیوانه‌های دوست‌ داشتنی‌ای بودند.
        

          ۳/۸
۴ زیاد به نظر می‌اد-دارم تلاش می‌کنم منطقی باشم وگرنه با اون پایان و شخصیت‌پردازی و ارتباط بین شخصیت‌ها که برای من همه‌چیزه یه پنج بود. ولی خب یکم روند کندی داشت؟ کند نبود، منطقی بود روندش ولی یکم رومخ بود روندش 
اتفاقا منطق نداشتن برام.
        

          ah ...after this depress year thank you for this new seris i hope i live to read it until the end