کتاب درباره پسری ۱۴ ساله به نام کوپر هست که در زندگیش با سوال ها ، چالش ها و مشکلاتی روبه رو میشه و این موضوعات رو با دایی اش  درمیون میزاره و دایی اش بهش کمک میکنه که چگونه با این چالش ها روبه رو بشه و چطور رفتار کنه .
یه قسمتی تو کتاب وجود داشت به اسم دفترچه دایی ، من این قسمتو خیلی دوست داشتم چون بعد از جریانی که برای کوپر پیش میومد داییِ کوپر در این دفترچه آموزه ها و نکاتی  که از اون جریان  میشه درس گرفت رو برای کوپر توضیح میده .
تو فصل نهم کتاب درباره تاریخچه بودا  توضیح داده بود و این چیزی نبود که انتظار داشتم تو این کتاب باهاش رو به رو بشم ولی بازم میتونه جالب باشه. 
کتاب اموزنده ای هست و انگار توش دایی به کوپر یاد میده جایگاه خودشو تو دنیا پیدا کنه و چطور درست زندگی کنه.
شنیدم که قراره انیمه این کتاب توسط هایائو میازاکی ساخته بشه.

          

            به نظرم خوندن این کتاب برای یه نوجوون خالی از لطف نیست،واقعا حرف های مفیدی توش هست که میتونه به آدم کمک کنه خودش رو و دنیایی که داره توش قدم میذاره رو بهتر بشناسه و یکم بیشتر راجع به خودش فکر کنه.
اما شاید برای منی که از نوجوونیم گذشتم و این چیز هارو خودم تجربه کردم و بهشون رسیدم بعضی جاهاش کمی خسته کننده میشد،مخصوصا قسمت نامه های دایی کوپر‌.
فضای داستان خیلی قشنگ بود،احساس میکردم منم توی ژاپن دارم زندگی میکنم و همراه کوپر و دوستانش به مدرسه میرم و کنارشون بزرگ میشم،حقیقتا باعث شد برای زمانی که من هم توی اون سن بودم دلم تنگ بشه و فکر کنم شاید من هم اونموقع باید جور دیگه ای فکر میکردم و به مسائل نگاه میکردم.