«عاشق‌شدن آسون‌ترین کار دنیاست. عاشق‌موندنه که سخته.»

دومین کتابی بود که از مکالرز خواندم. کتاب آواز کافهٔ غمبار به قدری درجه‌یک بود که ترغیبم کرد به خریدن کتابهای دیگر نویسنده.
اما خب ساعت بی‌عقربه، به خوبی آواز کافه غمبار نبود.
کلیدواژه‌های مرگ، مبارزه با نژادپرستی، اختلاف طبقاتی، بی‌بندوباری اخلاقی و کله‌شقیِ نوجوانی، خمیرمایهٔ کتاب را شکل می‌دهند.
کتاب به درد نوجوان نمی‌خورد و ریتمش هم کند است.
و البته که کماکان توصیف‌ها و شخصیت‌پردازی‌های دوست‌داشتنی مکالرز به چشمتان خواهد آمد.
        

          بعد از حدود ۲۵۰ صفحه رهاش کردم، بیشتر راجع به مسائل نژادپرستانه در جامعه آمریکاست در قالب یه سری کاراکتر و داستان؛ البته که مکالرز از نویسنده های خیلی مهمه.
        

          دو ماه خواندنش طول کشید، اگر صرف خواندن می‌خوانید و می‌خواهید آثار مکالرز را کامل خوانده باشید به سراغش برید در غیر این صورت فکر نمی‌کنم کتاب را تمام کنید و اصلا گول شروع تاثیرگذار  داستان و تم مرگ اندیش آن را نخورید چون شخصیت جی.تی.مالون کم رنگ‌ترین شخصیت داستان هست و تم مرگ‌اندیش داستان هم به همان اندازه کم‌رنگ و البته تم اصلی داستان مسئله نژادپرستی در آمریکاست.