در این رمان عملا نویسنده به جنگ خدا و رسول میرود و موجود مبهمی به اسم کائنات را مسلط بر خدا معرفی و تثبیت میکند. در هر صورت این بندی خدا مواجه با آثاری اینچنین بی پایه و مشوش را توصیه نمکنم. ذهن انسان مسئول رساندن او به سعادت است و درگیر کردنش در سوالات و شبهات پیاپی را به هیچ وجه موثر در سعادت او نمیدانم. این مطلب را در بالا دانستن اسلام و اعتقادات خود نسبت به سایرین نمیدانم و این مطلب را برای تمام متدنین به ادیان گوناگون وارد میداند. چه اینکه خدا در قرآن مجیدش تمام رهروان به سوی خودش را در صورت عمل کردن به درستها و پرهیز از نا درستهای مکتب خودشان موفق و رستگار میداند. این مطلبی که عرض کردم در سوره آل عمران آیه 199 منعکس و مکتوب و محفوظ است که: "و بی‌گمان از میان اهل کتاب کسانی هستند که به خدا - و بدانچه سوی شما نازل شده و به آنچه سوی خودشان فرود آمده - ایمان می‌آورند، در حالی که برای خدا خاشعند، و با آیات خدا (چیزی را به) بهایی ناچیز نمی‌خرند. ایشانند که نزد پروردگارشان پاداش خود را خواهند داشت. همواره، خدا زودشمار است."
        

          خیلی خوب بود
هر خواننده ای از این کتاب بهره خودش میبره 
شاید نباید در موردش نوشت  
فقط بگم کتابی هست که باید خونده بشه 
        

          فقط سرنوشت خودرابدون ترس دنبال کن.یاحتی پرازترس شو،اماسرنوشتت رادنبال کن.
        

          ایلیا، زن، لوح سنگی، عشق، بیابان، راه، واقعه‌ی اجتناب ناپذیر، انتخاب سرنوشت خویش، خط، الفبا، مرگ، زندگی، غم، تردید، گذر، دلتنگی، خدایان، جنگ، تاریخ، بازسازی، قدرت، ترس، گریز، کتاب مقدس، انبیا، آتش، ظهور، باور، کوه پنجم!