جزئیات فعالیت

      در گزارش قبلی
درمورد  طرحواره رها شدگی و تاثیر رفتارهای همراه با افراط و تفریط والدین در شکل گیری این طرحواره نوشتم.

حالا باید چندتا نکته به مطالب قبلی اضافه کنم :)

پرسش؛
گاهی در یک خانواده، چند کودک با سبک فرزندپروری و تربیت نادرست بزرگ میشن ولی هر کدوم از اونها رفتارها و طرحواره‌های متفاوتی در پیش می‌گیرند.
چرا؟

پاسخ؛
۱. اول از همه باید دید هرکدام از اون کودکان کدام یک از والدین رو الگوی خود قرار دادن!
مثلا کودکی که به مادرش وابسته است، وقتی با فقدان مادر روبه رو میشه قطعا آسیب بیشتری می‌بیند.

۲. باید دید هر شخص در بزرگسالی، در مواجه با شرایط مشابه‌ای که قرار میگیرد، کدام یک از سبک های مقابله ای (تسلیم،اجتناب و جبران افراطی) رو انتخاب میکنه!

*سبک های مقابله ای، رفتارهایی هستند که ما در مواجه با اتفاقات و رویداد های زندگیمون از بین اونها روش درست رو انتخاب میکنیم، ولی در مواجه با طرحواره‌ ها، استفاده از سبک مقابله ای نادرست(ناخواسته سبک نادرست رو انتخاب میکنیم) میتونه باعث تکرار چرخه معیوب بشه. 


۳. در کنار تمامی اینها، محققان به این نتیجه رسیدند که ویژگی های ذاتی و فطری هر شخصی متفاوت است.
 و به همین دلیل ممکنه کودکی دچار هیچگونه فقدان یا جدایی قرار نگرفته باشه ولی مستعد این طرحواره(رها شدگی) باشه!
این کودکان نیاز به امنیت روانی و حمایت کافی دارند تا از این دوران به خوبی عبور کنند.
(نمونش، کودکانی هستند که با اضطراب جدایی درگیرند، البته اضطراب جدایی در چندسال اول زندگی کودک طبیعیه)

*نکته پایانی؛

درسته که گفتیم در طرحواره رها شدگی، فقدان و از دست دادن پدر و مادر نقش اساسی داره،
ولی برای کودکانی که تحت مراقبت شخص دیگری هستند (مثلا پرستار، مربی مهد و ...)
تغییر مداوم این اشخاص، میتونه موجب اختلال بشه..
درکل هرگونه بی ثباتی مضره..
 ثبات داشته باشیم تا کامروا شویم 🤌