یادداشت‌های مهدیه فاتح (170)

          4  امتیاز برای همه چیز غیر از ترجمه.
        

          نمیدانم به خاطر ضعف ترجمه بود یا چی، بعد از آب شدن یخ رودخانه، انسجام معانی حفظ نشده بود. 
        

          با اینکه از کالی انتظار نداشتم مستقیم‌گویی کنه، اما بسیار دوستش داشتم. از عشق و خانواده و ریشه‌ها گفته بود...
        

          فاصله‌ها و پرشهای زمانی و پایان قصه در داستان برای کودک مبهم است. 
        

          زبان این جلد ساده‌تر و روان‌تر از توران خانم بود. در مجموع، یکدستی در کل مجموعه حفظ نشده است. 
        

          ایده، عالی. روایت و زبان، ضعیف.
        

          یک مجموعه‌ی خیلی خوب.
        

          همانطور که دوستان در مرورهای کتاب اشاره کرده‌اند، کتاب سرگذشت یک دوچرخه را روایت میکند نه دختری که مزرعه را نجات داده باشید. پس اصولا گنجاندنش در مجموعه‌ای که راوی قهرمانان نوجوان است، درست نیست. قدرت روایت داستان کاملا معمولی ولی خوشخوان است. 
و در آخر هم مناسب نوجوان که نه، مناسب ۹ تا ۱۲ سال به نظر میرسد‌.
        

          تصویرگری ۴ و داستان، ۳.  درباره دخالت در محیط زیست و تاثیر نورهای مصنوعی بر حیاط بچه‌‌لاک‌پشت‌ها. 
ایده خیلی خوب بود اما پیرنگ و پرداخت، نه!
        

          و اما این ۴ امنیاز برای سومین و آخرین تصویرگری‌ست. 
        

          که البته فقط مربوط به مامان نمیشود. 
        

          بالاخره تمام شد. یک کتاب ورزیده‌ی زجرآور. 
منطق و اتفاقات کتاب آنقدر متناسب بودند که با همه‌ی غریب بودنشان برای من باورپذیر مینمودند. خانم نویسنده، همه‌ی ادراک روانی خود را تبدیل به قصه‌ی آن دهکده کرده ، داستان انسان و فرارش از حقیقت و انسانیت و میلش به تاریکی و خفه کردن را به دردناک‌ترین شکل روایت کرده. 
        

          یک رمان کودک خوب که نمیتوان گفت خیلی متفاوت بود، اما تکراری هم نبود. تخیل زیاد شخصیت اصلی کتاب باعث شباهتش به دیگر کتابها نشده بود. حتی شخصیت خیالی کتاب، زنی به نام خانم گابل، شخصیتی آزاردهنده و بدجنس است که نماینده‌ی ترس ها و آزارها و بخشهای تحمل نکردنی شخصیتهای نزدیک دری است. دری مثل خیلی از قهرمانها، آن بچه‌ای نیست که در حقش ظلم میشود یا پدر و مادر، معلم یا خواهر و برادر بی‌توجه یا ناخوشایندی داشته باشد. بلکه دوری خودش بچه‌ی ته تغاری خانه است که توجه بیشتری میگیرد و تا حدی مورد  نفرت خواهر و برادرش است یا توی مدرسه معلم را کلافه میکند. 
        

          خوب بود. فقط توضیح برخی حرکات کامل نبود و باید به تصویر دقت میکردی. 
        

          یک جلد از یک مجموعه. کتاب چند بخش دارد و انتهای هر بخش، پرسش‌هایی برای درک مطلب طراحی شده که از تنوع کمی برخوردا است و جای کار دارد. 
        

          روایت «پیدایش» نمکی را بیشتر از این دوست داشتم و تصویرگری این یکی را خیلی بیشتر از پیدایش. 
و شاید اگر هر دو روایت نمکی را از زبان پگاه رضوی نشنیده بودم، از روایت این کتاب هم لذت میبردم. انتظار داشتم جزئیات بیشتری را بازگو کند و کمتر خلاصه باشد. 
        

          نثر کتاب زیبا و فاخر و روان بود؛مناسب نوجوانان ۱۲+ 
در خلال داستان هم کلمه‌هایی برای آموختن داشت، هم آنچنان دشوار نبود که بخواهد مانع فهم داستان شود. از وقتی دختر کوچک خودم و شاگردانم پدر زال را که فرزندش را در کوه رها کرده بود، به چالش کشیدند، کم کم دارم جور دیگری شاهنامه را میفهمم و لذت بیشتری از همصحبتی با داستانهایش میبرم. قصه‌هایی پر از کشمکش‌های درونی انسانی، پر از قصه‌های پدران و فرزندان و پر از جست و جو و آوارگی برای «خانه»؛ «وطن». 
سیاوش! یعنی نیکی این چنین بی وطن در دنیا میماند؟ 
        

          نتوانستم توی هیچ کدام از قفسه‌های به‌خوانم بگنجانمش. نثر طوطی و بقال را بیشتر دوست داشتم. هر چند که سبکش همین بود. برای من خواب و خیال در این کتاب بدون روابط علی و معلولی موج میزد و نثر ترجیع‌بندهای هر صفحه زیاده از حد کودک و سلیقه من ،شاعرانه بود.
        

          راستش حین و بعد از خواندن این کتاب خیلی به ایده و پردازش و اجرای آن فکر کردم؛ به بازآفرینی ادبیات کهن برای کودکان که حالا حالاها خیلی جای کار دارد. من با احترام زیاد برای تلاشی که ایشان برای حفظ فرهنگ و ادبیات فارسی می‌کنند، شخصا طرفدار ادبیات و مدل کارهای  محمدهادی محمدی نیستم. 
در این کتاب او تلاش کرده با حفظ ساختار شعر اصلی، زبانی نو برای بازگوی این داستان بیافریند که نمیدانم چقدر در جلب مخاطب موفق است و این زبان چقدر انتقال‌دهنده یا رسانای داستان است. هر چه نباشد، روش و زبانی نو و آهنگین و مقفی است. 
تصویرگری تیره و کدر برای من، از نمود و جلوه‌ی آن می‌کاهد و تا آخر به همین منوال ادامه پیدا میکند. 
خوشحالم برای بودن این کتاب. این تلاش‌ها و ایده‌ها در ادبیات کودک ما ستودنی و ارج‌نهادنی‌اند.
        

          ایده‌ی کتاب (شعر شاعران معاصر برای کودکان و نوجوانان) بسیار ستودنی‌ست. اما بریده‌ی شعرها اغلب، شعرها را ابتر کرده و چه بسا فهم آن را دشوارتر کرده باشد.