من معتقدم سد راه برای موفق نشدن،علم نداشتن و ندونستن اثر مرکب نیست ؛ مشکل اصلی اینه که به این اثر اعتقاد و ایمان نداریم 
از مضرات و کمبود علی این نوع کتاب ها اینه که فقط علم و آگاهی در مورد اثر مرکب میدن و بنظرم فقط برای نشون دادن و به رخ کشیدن اطلاعات بالاتون میتونین ازش استفاده کنین .
از من این رو قبول کنین که تا زمانی خودتون با تجربه به اثر مرکب و تاثیر فوق العادش پی نبرین نمیتونین ازش بهره ببرین
          

            دلیل که این کتاب به نظرم مناسب نیست اینه که اکثر کتاب های این مدلی که حرف بسیار درستی میزنن فقط زمان خوندن کتاب تاثیر میزارن 
توی دنیای امروز بنظرم فقط با خوندن این کتاب به اون کار عمیقی که اشاره داره نمیرسیم
نظر شخصیم اینه که نویسندا با انتشار این حرف ها به عنوان یک کتاب، مطلب اصلی و دیدگاه خودش رو  رد میکنه 
چون من ندیدم کسی با دونستن این مطلب بتونه به کار عمیق برسه مگر در همون چند روزی که مطالعه میکنه
          

            چندین بار قبل از خوندن کتاب از منتقدین شنیدم که بابته اعتبار و حس خوبی که به صوفی گری میده کتاب زرد محسوب میشه
اگر هنوز این کتاب رو نخوندین باید این رو بگم بهتون که بله درسته واقعا شخصیت شمس رو به عنوان یک صوفی حین خوندن کتاب به شدت بالا تر از مولانا تصور میکنین ولی یادتون نره که این برتری که توی ذهنتون میره به شدت تحت تاثیر قدرت نویسنده کتاب هست و اصلا بنظرم به خاطر این ازش دوری نکنین

به امید روزی که همچین نویسنده ای بتونه واقعیت های زندگی امیرالمومنین رو به همچین شکلی به تصویر بکشه
          

            من یه سوال دارم 
مگه میشه فاضل عاشق نبوده و این ابیات رو گفته باشه؟
اصلا باور نمیکنم
          

            بعضی کتاب ها دیدگاه آدما رو تغییر میده و این کتاب برا من این مدلی بود
تو برهه ای از زندگیم این کتاب رو خوندم که تصورم از شهدا و ائمه آدمایی فرازمینی و متفاوت با خودمون بود
یه بزرگی چقدر خوب میگفت که بزرگترین اشتباهمون این بوده که هیچ وقت در مورد کسب و کار و شغل پیامبران و ائمه صحبت نمیکنیم و این باعث میشه خودمون رو از اونا و اونا رو از خودمون جدا بدونیم
این کتاب باعث میشه اگر همچین دیدگاهی دارین تغییر کنه و بدونین که افراد بزرگ هم مثل ما و یا حتی سخت تر زندگی کردن