یادداشت محمد رئوف سیبویه

                
آلیس پای آتش یک نوولا از آخرین برنده جایزه نوبل ادبیات《 یون فوسه 》نویسنده و نمایشنامه نویس نروژیست. کسی که او را ایبسن زمانه می‌خوانند. 

داستانی سورئال بابن‌مایه فقدان،سوگ و غم که با جریان سیال ذهن پیش میرود. روایت زنی پراحساس که بیست و چند سال پیش شوهرش با قایق ماهیگیری به آب می‌زند و هرگز برنمی‌گردد. 
زبان داستان واقعا معرکه است. تکرار شدن کلمات و جملات بلندی که بدون استفاده از نقطه به هم وصل می‌شوند، کاملا حس افکار توهم‌زای شخصیت را به مخاطب منتقل می‌کند.
کتاب با اینکه یک نولا یا همان رمانک است ولی ممکن است همه‌پسند نباشد مخصوصا افرادی که به روایت خطی در داستان علاقه و عادت دارند، احتمالا نتوانند تا انتها تحملش کنند.






        
(0/1000)

نظرات

فکر نمی‌کنم برای داستان‌هایی که در عالم خیال می‌گذرند اسم سورئال بگذارند...