قبل‌تر "از این ولایت" درویشیان خونده بودم که هیچ‌نظر مثبتی نه روی‌محتوا‌های اغراق‌‌شده‌ی فلاکت‌بارش داشتم نه قصه‌گویی خاصی رو دیدم و برای من که کشته‌مرده تکنیک‌بازی‌ها هستم، هیچ‌چیزی نداشت و درمجموع ۱ ستاره هم به‌زور نثارش کردم.
اما این کتاب فرق داشت، روایت‌های منسجم‌تر و تاثیرگذارتری داشت، تکنیک چندان عجیبی نداشت اما زاویه‌دید‌های بعضا نویی رو توی چند‌قصه پیدا کردم. 
در آخر کتابی که با توجه به دست‌پایین گرفتن‌های آقای نویسنده، میشه توی بی‌حوصلگی‌ها، به‌ته‌رسیدنِ وقت‌ها، تاکسی و این‌ور اون‌ور خوندش و به‌گمانم لذتی هم برد! چون خوب هم بین‌شان هست.