یادداشت

        رمان شبیه، رمانی است بر محوریت جمله «فرزند زمانه خود باش!» و نویسنده در کنار بیان مفهوم جمله فرزند زمانه خود باش به بیان مفاهیم عمیقی مثل تقابل حق و باطل، مهدویت و ظهور پرداخته و حق مطلب را به جا آورده.

ترسیم کشور سوریه در زمان مقابله با داعش از زاویه‌ای بسیار نو و جدید، بیان تفکر داعشی... تفکری که می تواند همزمان در کشور سوریه در مقابل مدافعان حرم باشد و هم در دل اروپا همراه با مردِمهاجر فرانسوی باشد که برای رضای خدا می خواهد تعداد زیادی از مردم را از بین ببرد.
بیان ریز جزئیات در رمان بی‌نهایت دلنشین بود مثلاً کلاه های گلدوزی شده بابا کلاهی توسط مامان حوری.. لحجه حجت که با ظرافت بهش پرداخته شده بود.. رایحه گل سرخ باباکلاهی که از برگ برگ کتاب استشمام می شد و این تنها بخش کوچکی از جزییات این رمان فوق‌العاده است...
بودن در مکان ها و زمان های مختلف از دیگر نقاط قوت این رمان هست، ابتدا صحرای داغ عربستان را با گرمای سوزانش درک می کنید پس از آن به سوریه با آسمان گرفته ابری سفر می کنیم و در سواحل خلیج فرشتگان در فرانسه با حانیه همراه می شویم، در طول داستان به تهران هم سری می زنیم در کنار بعد مکانی داستان بعد زمانی هم قابل توجه هست جسارت نویسنده برای بیان اتفاقات پس از ظهور بسیار ستودنی بود.
برای اولین بار نویسنده‌ای در رمانش دنیای پس از ظهور و اتفاقاتش را قلم زده که بسیار هم زیبا و خواندنی است امید که چراغ راهی باشد برای دیگر نویسندگان.
داستان شبیه، داستانی طولانی نیست اما نویسنده با هنرمندی تمام به پردازش مسائل مختلف با مکان های متعدد می پردازد که نشان از قوی بودن قلم نویسنده دارد.
در پایان درس بسیار بزرگی که کتاب برایم به ارمغان آورد را خیلی خیلی دوست داشتم و آن هم شبیه بودن بود به آنچه که ادعای آن را داریم... شبیه بودن به کسانی که الگوی ما هستند... شبیه بودن به کسانی که خیلی ها ما رو به نام و نشان آن ها می شناسند است.
و امّا بهترین الگو...ان شاالله که بتونیم در رفتار و حرکاتمون شبیه‌ترین فرد به پیامبرمون بشیم تا هر کسی که ما رو دید یاد پیامبرمان بیفتد..
شبیه را همه باید بخوانند..