یادداشت فهیمه

                این کتاب ماجرایی داره برای خودش.
به محض اینکه از منتشر شدن این کتاب مطلع شدم و از نشر اطراف -اینترنتی- خریدمش، هوس کردم چند تا از روایت های جلد اولش رو بخونم. مشکل اینجا بود که قرض داده بودمش به دوست عزیزی. به فکر چاره بودم که متوجه شدم کاشوب در کتابخانه ی طاقچه هست و فاجعه از اینجا آغاز شد: عضویت ماهانه گرفتم! نتیجتا در هجده روز، دوازده کتاب خوندم -که بیشترشون مناسب میدل اسکولرها بودن- و رستخیز چندین ماه نیمه تمام رها شد.
به علت فاصله ای که بین خوندن روایت ها وجود داشت، نمی تونم دقیق در مورد این کتاب اظهار نظر کنم. اما کلا احساس می کنم روایت های این کتاب، نسبت به کاشوب، بسیار معمولی تر بودن. شروع و پایان کاشوب بسیار درخشان و تکان دهنده بود. اما رستخیز کلا روایت درخشانی -برای من- نداشت. حداقل نه در حد کهنه شرم یا گیسوی حور در امین حضور و نه در این حد که چاپ کاشوب سوم وادارم کنه رستخیزو بردارم و مرور کنم.