یادداشت فائزه احمدی

من با خدای کوچکم قهرم!: خدا رو باید بزرگ دید
        «من با خدای کوچکم قهرم!» کتابی که بیشتر از هر کتاب دیگری به درد «انجمن کتاب‌خوانی» مدرسه درمان بود.(البته تا به این‌جا، صفحه ۸۰، درس چهارم)
در میان راه آمدم برای‌تان بنویسم؛ از کتابی که با دانش‌آموزانم می‌خوانیم و با هم نقدش می‌کنیم. آمدم بنویسم که اگر نوجوانی سراغ دارید؛ نگران روح‌ش هستید و دوست‌ش دارید، این کتاب را به او هدیه دهید. نه برای اینکه لا به لای برگه‌های این کتاب معجزه‌ای در مورد شناخت خدا رخ می‌دهد، نه! تنها برای اینکه این کتاب صادق است، بسیار صادق و نوجوانان صداقت را دوست دارند.
عباسی ولدی می‌گوید که خدا برای‌مان به چه شکل معرفی شده و در حقیقت چیست و ما باید چگونه باشیم.
اگر شما هم مانند من، به هر طریقی با نوجوانان ارتباط دارید، این کتاب را داشته باشید. :)
      
9

11

(0/1000)

نظرات

علی

1402/4/3

خدای عباسی ولدی چه شکلیه؟

0

همان‌طور که داخل کتاب گفتند. :)

0

من بعد از نوجوانی فهمیدم خدا قشنگه مهربونه مثل ماماناست مثل یه دوست خوبه بغلت میکنه آرومت میکنه و همراهته هر لحظه...
1

0

قشنگ بود؛ اینکه خدا مثل ماماناست... 

0

بله خیلی کتاب نوجوون پسندیه👌👌

0