یادداشت حسین وحدانی

        کیمیاگر شاهکار نیست، اما دوست‌داشتنی است و دست‌کم آدم را از خواندنش، البته در دوران جوانی، پشیمان نمی‌کند! پی گرفتن سفر شخصی خمیرمایه‌ی این رمان است و مفاهیمی مثل عشق، ثروت، آرزو، امید، آزادی، خطر کردن و نظیر آن، برای هر خواننده‌ای از هر فرهنگ و جغرافیایی آشناست. بنابراین عجیب نیست که این رمان به ده‌ها زبان ترجمه شده و شهرتی جهانی پیدا کرده است. نگرش هیپی‌وار پائولو کوئیلو به زندگی، که در زندگی سانتیاگوی چوپان (شخصیت اصلی داستان)، متجلی است، باب طبع روزگار جوانی است؛ هرچند شاید در واقعیت کمتر کسی باشد که بتواند به قول کوئیلو، «افسانه شخصی»اش را زندگی کند.