یادداشت سارا کرمانی
1400/04/18
بانو! هرگز از یاد نبر که ما را تبعید نکرده اند؛ به ما نشاط تبعید بخشیده آمد. اصل آن است که ما بتوانیم از خود دور شویم، و این تبعیدی است ابدی برای آن کس که خواهان قربت است... مردان و زنان راه حق، چه سلاطین اراده کنند چه نکنند، پیوسته در تبعید از خویشتن آمد به قصد تقرب به بارگاه حق _جل جلاله....
21
(0/1000)
نظرات
1400/04/19
پیشنهاد من به‌جای دورشدن از خویش برای نزدیک شدن به خدا که مبتنی بر دوگانه‌انگاری خود-خداست، پاس‌داشت هم‌اندازه‌ی خویش و همه‌ی دیگران برای پاس‌داشت خداست.
0
1400/05/02
فکر می کنم معنا درستی از دور شدن از خویش برای شما جا نیافتاده سید عزیز شاید هم من درست نمی فهمم شما چی میگی😀
0
1400/05/05
پاسخ به : «پیشنهاد من به‌جای دورشدن از خویش برای نزدیک شدن به خدا که مبتنی بر دوگانه‌انگاری خود-خداست، پاس‌داشت هم‌اندازه‌ی خویش و همه‌ی دیگران برای پاس‌داشت خداست» دوگانه انگاری ای در کار نیست... همه چیز در یک وجود خلاصه می‌شه و دور شدن از خود به معنی فهم همین معنیست. اینطور نیست که من در نقطه‌ی آ و باگاه حق- جل جلاله در نقطه‌ی ب باشد و من به قصد قربت از آ به ب حرکت کنم. اینطور است که ببینم که آ و ب در واقع یکی هستند. اینطور می‌شود که می‌بینی که من وجود ندارد و در نتیجه می‌توانی بگویی اناالحق! چون هر آنچه که قدرت نطق دارد حق است جل جلاله دل گر ره عشق او نپوید چه کند جان دولت وصل او نجوید چه کند آن لحظه که بر آینه تابد خورشید آیینه انا الشمس نگوید چه کند
0