یادداشت زهرا قدیانی

                باید قفسه‌ای بسازم با عنوان کتاب‌های چهل‌سالگی و این کتاب را در صدرش بگذارم. خودنوشتی از تولستوی، زمانی که جهان را گشته و به دستاوردهای دنیای مردانه دست یافته و حالا دچار بحران معنا شده. 
یونگی بخواهم بگویم تولستوی به میانسالگی رسیده، «خود» را کامل دریافته و حالا در پی «جان» است. به کمک آرکی‌تایپ «جوینده» حرکت می‌کند، سفر می‌کند و عاقبت می‌یابد.

با خواندن اعتراف فهمیدم، لوین در آناکارنینا درواقع خود تولستوی هست.