بریده‌ کتاب‌های عرفان ابوطالبی

ای رفیق، ما نمی‌خواهیم در اوروک، بیاساییم، نمی‌خواهیم در پرستشگاه ایشتر، فرزند بسازیم. ما می‌خواهیم، در جستجوی مخاطرات و کرده‌های پهلوانی بیرون برویم. من باز با تو به دشت می‌تازم.

شاعری گفت :« در زمین مشرق یا مغربش جستجو نکنید، همه را رها کنید و سوی من آیید، که قبر او در دل من است ».

اعتراف می‌کنم که من در سال‌های نوجوانی دوره‌های سخن‌ را در کتابخانهٔ آستان قدس خوانده‌ام و حتماً همین شماره را هم دیده‌ام ولی قسم حضرت عباس می‌خورم که وقتی آن شعر را گفته‌ام هرگز از چنین شعری خبر نداشته‌ام.

کلنگی، بیلی، بیلی، با کفنی که در او بپوشانند، و گودالی در خاک، آهان، در خور همچو مهمانی است.