بریده‌ کتاب‌های دوران فرصت ها

انتخاب شیوه‌ی والدگری در نهایت به اهداف، سلیقه‌ها و ترجیحات شخصی فرد بر می‌گردد. اما در جامعه‌ای که به خودتنظیمی پاداش می‌دهد، برخی از اهداف، سلایق و ترجیحات والدین به نفع فرزندانشان نیست.

فعالیت‌ها باید در طول زمان و با تمرین‌های حساب شده تداوم داشته باشند. هیچ جایگزینی برای زمان گذاشتن به منظور بهتر شدن وجود ندارد. اگرچه حساب شده بودن تمرین بیشتر از تکرار صرف آن اهمیت دارد. با این حال تکرار هست که به کار ساختار می‌دهد تا عملکرد را بهبود بخشد. لازم است آهسته، روشمند و هدفمند پیش برویم.

والدین باید بسیار تلاش کنند که در همه‌ی این مولفه‌ها خوب باشند_ گرم، قاطع و حمایتگر باشند، نه فقط در یکی یا دو تا از آن‌ها. هر یک از این سه عنصر والدگری کارآمد وقتی که در کنار دو مورد دیگر قرار می‌گیرد، موثرتر می‌شود. به ویژه ارتباط بین گرمی و قاطعیت خیلی تعیین کننده است.

به یاد داشته باشید که عوامل اصلی کاهش اخیر در سن بلوغ ( برخلاف کاهشی که در طول قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم رخ داد) افزایش چاقی در دوران کودکی، احتمال بیشتر زنده ماندن نوزادان نارس، افزایش مواجهه‌ی کودکان با نور مصنوعی، نرخ بالای عدم حضور پدر در خانواده و قرار گرفتن بیشتر در معرض مواد شیمیایی مختل کننده‌ی غدد درون ریز است.

نوجوانی طولانی‌تر نه فقط سرمایه انسانی، بلکه سرمایه‌ی روان‌شناختی و عصب زیستی افراد را نیز می‌سازد.

در حال حاضر هیچ رویکردی به تنهایی بی چون و چرا مورد تایید نیست.

مهم‌ترین کاری که والدین برای بار آوردن فرزندانی سالم، شاد و موفق می‌توانند انجام دهند این است که والدگری مقتدرانه را تمرین کنند. بنابراین توصیه‌ی من به والدین خیلی مشخص است: گرم، قاطع و حمایتگر باشید.

هر قدر هم که فعالیت‌ها و تمرین‌ها با هم تفاوت داشته باشند، موفقیتشان نیازمند سه اصل مشترک است. اول اینکه آموزش باید محرک باشد. فعالیت‌ها برای محرک بودن باید سخت و چالش‌ برانگیز باشند. توجه داشته باشید که نگفتم لذت‌بخش. دوم اینکه آموزش باید داربست‌سازی شده باشد. وقتی دانش‌آموزی بر فعالیت مشخصی تسلط پیدا کرد، درجه‌ی سختی باید افزایش پیدا کند، اما فقط کمی. سرانجام، فعالیت‌ها باید در طول زمان و با تمرین‌های حساب شده تداوم داشته باشند.

جرائم نوجوانان معمولاً در نتیجه‌ی رفتارهای تکانشی و برنامه‌ریزی نشده و غالباً با همراهی همسالان شکل می‌گیرند. اغلب عواطف سد راه قضاوت درست می‌شوند. بنابراین شرایطی که رفتار "بالغانه" در آن تعریف می‌شود در هر موقعیتی کاملاً متفاوت است.

مَخلص کلام این است که تاثیر گروه همسالان بر مغز نوجوانان با تاثیر آن بر مغز بزرگسالان فرق دارد. درک این موضوع برای والدین مهم است. آن‌ها باید بدانند که نوجوانان وقتی با گروه هستند، در مقایسه با زمانی که تنهایند، قوه‌ی تشخیصشان ضعیف‌تر عمل می‌کند.

هر سه هدف_ فرمان‌برداری، خوشحالی و پختگی_ خیرخواهانه‌اند و تقریباً هر والدی هر سه را تا حدودی طلب می‌کند. مسئله واقعاً این نیست که یک والد برای کدام یک از این‌ها ارزش بیشتری قائل است، بلکه نکته‌ی مهم آنجاست که روی کدام یک تاکید بیشتری دارد. این تاکید تفاوت بسیار بزرگی در رشد خودتنظیمی ایجاد می‌کند.

با توجه به اهمیت ورزش در رشد خود تنظیمی، هر مدرسه باید یک ساعت از روز خود را به تربیت بدنی اختصاص دهد. این راهکار احتمالاً بیشتر از کلاس‌های تقویتی موجب افزایش نمرات آزمون‌های دانش‌آموزان می‌شود.