انتخاب شیوه‌ی والدگری در نهایت به اهداف، سلیقه‌ها و ترجیحات شخصی فرد بر می‌گردد. اما در جامعه‌ای که به خودتنظیمی پاداش می‌دهد، برخی از اهداف، سلایق و ترجیحات والدین به نفع فرزندانشان نیست.

فعالیت‌ها باید در طول زمان و با تمرین‌های حساب شده تداوم داشته باشند. هیچ جایگزینی برای زمان گذاشتن به منظور بهتر شدن وجود ندارد. اگرچه حساب شده بودن تمرین بیشتر از تکرار صرف آن اهمیت دارد. با این حال تکرار هست که به کار ساختار می‌دهد تا عملکرد را بهبود بخشد. لازم است آهسته، روشمند و هدفمند پیش برویم.

والدین باید بسیار تلاش کنند که در همه‌ی این مولفه‌ها خوب باشند_ گرم، قاطع و حمایتگر باشند، نه فقط در یکی یا دو تا از آن‌ها. هر یک از این سه عنصر والدگری کارآمد وقتی که در کنار دو مورد دیگر قرار می‌گیرد، موثرتر می‌شود. به ویژه ارتباط بین گرمی و قاطعیت خیلی تعیین کننده است.

به یاد داشته باشید که عوامل اصلی کاهش اخیر در سن بلوغ ( برخلاف کاهشی که در طول قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم رخ داد) افزایش چاقی در دوران کودکی، احتمال بیشتر زنده ماندن نوزادان نارس، افزایش مواجهه‌ی کودکان با نور مصنوعی، نرخ بالای عدم حضور پدر در خانواده و قرار گرفتن بیشتر در معرض مواد شیمیایی مختل کننده‌ی غدد درون ریز است.