بریده‌ کتاب‌های مغازه‌ی خودکشی

آسمان داشت پردهٔ سیاهش را می‌کشید. در این اوقات، غم و اندوه تلخ‌تر می‌شود و سیاهیِ شب در گلو گیر می‌کند.

زندگی همینه که هست. اگه سخت بگیری، اونم بهت سخت می‌گذرونه. این ماییم که به‌ش ارزش می‌دیم. با همه‌ی کمبودهایی که این دنیا داره، زیبایی های خودش رو هم داره. نباید از زندگی زیاد انتظار داشته باشیم. نمی‌شه باهاش جنگید! بهتر اینه که نیمه‌ی پر لیوانو ببینیم.

نباید توقعمون از زندگی بالا باشه. نمیشه باهاش مقابله کرد! بهتره که نیمه‌ی پر لیوان رو ببینیم

به تدریج روز به پایان رسید و تاریکی بیشتر شد؛ گویی آسمان یک جعبه بود که درِ آن را بستند.

آلن از بالای پله ها نظر داد، بابا، چرا به جای لعنت فرستادن به تاریکی یه چراغ روشن نمی کنی؟

شما فقط یک بار می‌میرید، پس این مرگ باید یک لحظه به یاد ماندنی باشد.

چرا به جای لعنت فرستادن به تاریکی یه چراغ روشن نمی‌کنی؟

زنده بودن زمان می بَرد. از همه چیز بریدن هم زمان می بَرد. اما مسئله این است که فردا دوباره باید به زندگی ادامه دهد.

ایا‌در‌زندگیتان‌شکست‌خورید؟ لاقل‌مرگ‌موفقی‌داشته‌باشید.

همیشه واسه هرچیزی یه راه حل هست. هیچوقت نباید ناامید بشیم :)

من آدم تنهایی ام توی این دنیای بی رحم هیچ کی من رو درک نمی کنه

شما فقط یک بار می میرید، پس کاری کنید که اون لحظه فراموش نشدنی باشه

همه چیز درحال فروپاشی بود، حتا عشق و زیبایی هم در آستانه ی فراموشی ابدی ایستاده بودند. *** دیگر فصلی وجود نداشت، نه رنگین کمانی، نه حتا برفی.

((پسر من می خنده؟ نخیر خانم،فقط داره شکلک در می آره.آخه چه دلیلی داره تو این دنیای نکبت لبخند بزنه؟))

این همان زمان بود که فریاد جمعیت از ورزشگاه بلند می شد.این همان زمان بود که جایی،کسی با هجوم کابوس هایش در خواب غلط می زد.افسوس!همه چیز تباه شده بود_اعمال،امیال،آرزو ها_