ما یکبار ناخواسته اشتباه می کنیم و بار دیگر تصمیم می گیریم و با آگاهی اشتباه را تکرار می کنیم!

زمانیکه درد را پذیرفتیم،درد شبیه به جریانی بیدار کننده در ما میچرخد و از بدنمان بیرون می رود و ما تغییر را حس خواهیم کرد

چقدر گاهی از دست دادن‌ها را لازم داریم. درست و به موقع می‌آیند و در گوشمان زمزمه می‌کنند: دل کندن را تمرین کن. صفحه:43

ما باید با پاهایمان،با چشمهایمان و با دست هایمان هرآنچه هست را تجربه کنیم؛عشق یا درد،مهر یا رنج

آنقدر خاطرات تان را با سرزنشی عمیق مرور نکنید،صبور باشید،تجربه هایتان به موقع به کمک شما خواهند آمد.

آدم ها معجزه هستند . معجزه هایی درد ناک که موقتا در اختیار ما هستند تا تمرین (دل نبستن) کنیم

وقتی به مسیر و تلاش هایمان آگاه هستیم قطعاً به این فهم خواهیم رسید که احساس خوشبختی جوششی از درون است ، مبهم و غیر قابل تعریف اما عمیق و در عین حال موقت است .

باید بخشید.باید خودمان را برای تمام حماقت ها ، انتخاب های تلخ و برای تمام بدی هایی که انجام داده ایم ببخشیم

آدم ها همه بخشی از تجربه های ما هستند : تجربه های خوشایند و دوست داشتنی ، تجربه های ناخوشایند اما مفید و تجربه های خنثی و معلق که نمی دانیم چه شده است .