کتاب‌های تولتز رو باید جرعه جرعه بخونی، چون عمیق هستند و برای درکشون باید به خودت زمان بدی. به هیچ‌وجه کتاب‌هایی نیستن که در زمان کوتاه بشه تمامشون کرد و کنار گذاشت. 
اونقدر عمیق هستن و با سوال‌ها و چالش‌ها درگیرت می‌کنن که گاها ذهنت دچار شوک میشه و نمیتونه ادامه بده و احتیاج به استراحت و زمان پیدا می‌کنه. هرچند که در اون زمان هم باز درگیری و گریبان‌گیرِ کتاب و داستان.
خیلی خوشحالم که با این نویسنده و قلم و جهانِ خارق‌العاده‌اش آشنا شدم و خوندمش :)
        

                فقط میگم عجیب عجیب عجیب و عجیب...
استیو تولتز به واقع بی‌نظیره و ذهنی رو داره که در هیچ نویسنده‌ای ندیدم.
        

                چیزی نمونده که تمامش کنم و این غم‌انگیزم می‌کنه؛ در هرحالی که اواسط کتاب نمی‌خواستم ادامه‌اش بدم اما داستان به شکلی طراحی شده که با وجود سیر کُند و نداشتن هیجانِ عجیبی، باز تو رو درگیر خودش نگه میداره. طوری که هربار چشمت بهش میفته از خودت میپرسی "سریاس صبحدم کجاست؟"
و این سوال موجب میشه باز برگردی سراغش و بخوایی ادامه‌اش بدی.
به عنوان یک نویسنده، نوع ترتیب واژه‌ها و توصیف‌ها رو تحسین می‌کنم و اصلا یکی دیگه از دلایلم برای ادامه دادن، همین لطافت کلمات و تصویرهای زنده و ناب نویسنده بود.
پیشنهاد می‌کنم برای یک بار هم که شده مطالعه کنید... با تمام غم‌ها و غربت‌هاش.

        

                دوست داشتنی بود برام... هولدن، نوجوان به اصطلاحِ عوام "بی‌ادب" اما از نظر من "متفاوت از دیگران".

        

                کتابی بود که باهاش تونستم به راحتی ارتباط بگیرم و کاملا لمسش کنم. پیشنهاد می‌کنم حتما مطالعه‌اش کنید.