خاطره کردکریمی سال ۱۳۶۹ در تهران متولد شده است و در دانشگاه الزهرا فیزیک خوانده. کردکریمی ترجمه را از همان سال‌های اول دانشگاه به این نیت شروع کرد که پیوندی با علاقه‌ی اصلی‌اش، تئاتر، پیدا کند. در آن مدت در حوزه‌های مختلف با چند روزنامه و مجله هم همکاری‌هایی کرد که تا امروز کم‌وبیش ادامه داشته. در اولین تلاش جدی‌اش برای برقراری این پیوند، تعدادی از نمایشنامه‌های نمایشنامه‌نویس معروفِ آمریکایی، تونی کوشنر، را ترجمه کرد که اولینِ آن‌ها، هوم‌بادی/کابل، بعدِ عبور از مسیری پرپیچ‌وخم، امسال در نشر «بیدگل» منتشر شد. انتشارات «بیدگل» سه نمایشنامه‌ی دیگر کوشنر را هم در آینده‌ی نه‌چندان دور منتشر می‌کند. پیش‌تر، دو نمایشنامه‌ی پسر طلایی و در انتظار لفتی و برخیزید و بخوانید! نوشته‌ی کلیفرد اودتس با ترجمه‌ی او در نشر «علمی ‌و ‌فرهنگی» منتشر شده بود. با ورود به دنیای ترجمه‌ی حرفه‌ای، فاصله گرفتن از فضای بی‌حال و کم‌حاصلِ آکادمیک و مطالعه‌ی متمرکزترِ ادبیات به امتحانِ حوزه‌های دیگر ترجمه هم علاقه‌مند شد. البته که عصبانی هستم مجموعه‌ای از جستارهای دوبراوکا اوگرشیچِ کروات، که با ترجمه‌ی او در نشر اطراف منتشر شده، حاصلِ همین طبع‌آزمایی است. ترجمه‌ی او از خودزندگی‌نامه‌ی ولادیمیر ناباکوف با عنوان حرف بزن، خاطره! هم به‌زودی در نشر «چشمه» منتشر می‌شود.