معاویه مشاورانی از یهود و نصارا داشت، همچنین سیاست مدارانی از کل دنیای عرب، با ثروتی که از خراج شامات گرفته شده  تا خلیفه را به سلطنت برساند. از طرف دیگر علی مردی که خیبر را فتح کرد در اوج تنهاییست. ابوذر، عمار و مقداد و قنبر و مالک اشتر شهید شده اند و اطراف امام را بزدل هایی گرفته اند که در مقابل لشکر کشی معاویه ترجیح می دهند در خانه بمانند و به جنگ نروند. مردم ساده لوح فریب  جنگ روانی مداوم معاویه را می خورند و آنفدر به ندای لشکرکشی علی توجه نمی کنند که معاویه جری شده و مدام عراق را غارت می کند. حضرت آینده ی سختی را برای اعراب عراق پیش بینی می کند، سرانجام بعد از غارت های زیاد مردم به خودشان می آیند و قضد دارند لشکر کشی کنند اما ابن ملجم کار را تمام می کند
این دوران شباهت عجیبی با دوران کنونی زندگی ما دارد.
خواندن این کتاب در زمان پسا اغتشاشات ایران بر همه واجب است.
          

            جان کندی کتاب اولش را نوشت، یک شاهکار بود اما ناشران آمریکایی چاپش نمی کردند. جان با دود اگزوز ماشین خودکشی کرد.
اما این پایان راه کتابش نبود، مادرش با سماجت زیاد کتاب را چاپ کرد تا بقول ویراستار کتاب همه بفهمند اتحادیه ابلهان در واقع ناشران آمریکایی بودند که این کتاب را چاپ نکزدند.

این کتاب شاهکاری در شخصیت پردازی قهرمان های چلمن و منفور است، طنز مستتری در متن دارد و روایتی از یک چلمن واقعی.
کتاب را با نشر چشمه و ترجمه ی پیمان خاکسار بخوانید
          

            کتاب ریتم خوبی دارد
کلمات و جملات طلسم و اوراد زیاد تکرار میشود
پایانی بسیار بد دارد ولی در طول مسیر هیجان را تجربه میکنید
          

            کتابی نبود که قلی جذاب داشته باشد، بلکه شخصیت محوری آن یعنی ابراهیم بسیار بسیار جذاب است. این شخصیت جذاب است که آدم را تا آخرین کلمه کتاب پیش می‌برد.
البته اینکه قلم کتاب جذاب نیست، نظر من است، اما جذاب بودن شخصیت اصلی کتاب عیان است و بی‌حاجت به بیان! وقتی کتابی را می‌خوانی که به راحتی از دستت نمی‌افتد و هنگامی که به انتها می‌رسد؛ نه تنها خوش‌حال نمی‌شوی که بلاخره ته‌کار را فهمیدی، بلکه ناراحتی که چرا تمام شد؛ این نشانه جذابیت محتوا و یا شخصیت کتاب است. 

همیشه کتاب که می‌خوانیم به صفحات باقی مانده نگاه می‌کنیم، در این کتاب هم به صفحات باقی مانده نگاه می‌شود منتهی با حسرت که چرا این کتاب هزاران هزار برگ ندارد تا هر روز با ان زندگی کنیم؟!!
و جلد دوم هم مانند جلد اول جذابیت دارد، و باز هم فقط به خاطر شخصیت جذاب ابراهیم.

واقعا این جمله که «آدم به راحتی دلش از این کتاب کنده نمی‌شود» حق است.
          

            یکی از ژانرهای سینمایی که از ابتدا تا اکنون طرفداران زیادی داشته ژانر فیلم¬های تاریخی است. جادوی سینما باعث شد تا مخاطب با جلوه¬های نادیده¬ای از تاریخ مواجه شده و به وسیله پرده جادویی به اعصار گذشته سفر کند. اما چرا برای معرفی یک کتاب تاریخی از تصویر و سینما شروع کردیم؟ چون کتاب «پس از بیست سال» یک کتاب کاملاً تصویری است. تا اندازه¬ای که هنگام خواندن کتاب گویا در حال خواندن فیلم-نامه¬ای هستیم که توضیحات مربوط به حرکات دوربین و توضیحات صحنه¬ از آن حذف شده. صحنه¬پردازی، حرکت و پویایی در داستان و داشتن جلوه تصویری از نقاط قوت یک اثر به شمار می¬روند که سلمان کدیور در اولین رمان خود به خوبی از عهده آن و ترفندهای آن برآمده است. پیش از این اشاره کردیم که داستان درباره جنگ صفین است. اما در واقع تنها بخشی از این کتاب به جنگ صفین پرداخته. نویسنده برای رسیدن به جنگ صفین  بیش از چهارصد صفحه داستان¬پردازی کرده و زمینه را برای ورود به سرزمین صفین آماده کرده است. شخصیت اصلی داستان جوانی است به نام سلیم¬بن¬هشام که فرزند یکی از بزرگان و فرماندهان سپاه معاویه است. او به درخواست پدر لباس رزم می¬پوشد و با پیوستن به سپاه شام در جنگ با رومیان، پیروزی¬¬های بزرگی به دست می¬آورد. در ابتدا  به نظر می¬رسد که قرار است ما داستان را از منظر نگاه سلیم نظاره کنیم. اما سلمان کدیور برای روایت این داستان، زاویه دید دانای کل را انتخاب کرده است. یکی از ویژگی¬های این زاویه دید این است که به همه جا سرک کشیده و تمام ناگفته¬ها را روایت می¬کند. همین سرک کشیدن¬ها از سویی باعث اطناب در داستان¬گویی می¬شود و از سویی دیگر تعلیق کار را کمرنگ می¬کند. به علاوه اینکه حس همذات¬پنداری نیز در این زاویه دید به کمترین حد خود می¬رسد. 
          

            .
#پس_از_بیست_سال 
چقدر این محرم به من یاد داد و جمله معروف خودم را به خودم متذکر شد 
برای رخ دادن یک واقعه به قدم های پیشینش بنگر و نباید یادم برود که همه چیز در این عالم بهم متصل است 
کتاب یک رمان تاریخی است و از اواخر خلافت عثمان همراهت می کند و می کشاند تو را به بعد از واقعه کربلا. آنجا رهایت می کند و می گوید پیاده و با کمی تامل جلو برو هر آنچه دیده ای را باز خواهی دید 
من حقیقتا رها شدم بعد از اتمامش ساعت ها قدم زدم و به خدعه ها و نیرنگ ها،فتنه ها و فریب ها که حقی را ناحق می کنند  اندیشیدم، به این فکر کردم که چقدر شخصیت ها در تاریخ تکرار می شوند چقدر اصلا آشنایند گرچه نویسنده اضافه کرده است که عبرت نگرفتن باعث تکراری شدنشان می شود و گاهی نتیجه تکرار  میچکاند اشک هایت را
 انگار این تکراری های عبرت گرفته و نگرفته را بارها دیدیمشان.
چقدر داریم اشعث ها،زید ها و ماریه هایی که به خاطر حسادت برای خود و اطرافیانشان دردسر ساخته اند 
چقدر داریم هشام ها و ذوالکلاع هایی که دیر فهمیدند به بی راهه رفته اند و آثار رفتار اشتباهشان تا سالها باقی ماند 
چقدر سلیم و راحیل و حورا داریم که از دل سخت ترین شرایط 
بهترین ها را برگزیدند 
چقدر ابوذر و عمار داریم که با وجود امتحان های فراوان باز در مسیر حق ثابت قدم ایستادند 
گاهی اشتر و مختار می شویم مسیر را درست می رویم و گاهی هر چند کم وکوتاه اشتباه کرده ایم اما سریعا اصلاح می کنیم 
و گاهی طلحه و زبیر درونمان مدام در خوب و بد تغییر می کند 
گاهی نیز  مسیر غلط طی کرده ایم پر از اشتباه اما سر اولین دور برگردان دور میزنیم به سمت حق 
وگاهی همچون عمر وعاص و معاویه تا انتها در فریب و سیاهی غرق میشویم و همچون سیاه چالی جاذبه داریم 
گاهی هم با سکوت با حمایت با کنارگیری ظلم کرده ایم و این ظلم تا ابد میچسبد بیخ گلویمان
ولی دردناک ترین حالت آن موقعی است که شمر باشی در نور و راستی حرکت کنی ولی تصمیم بگیری به نور پشت کنی و در ظلمت ترین مسیر قدم برداری. در صفین که از سخت ترین جنگ های مولاست، دوشادوش علی رزم کنی و در کربلا سر پسرش را از تن جدا...

برای حق بجنگ حتی به قیمت جان وگرنه روزی به قیمت باطل تباه خواهی شد 

امام سجاد(ع):
خدایا به توپناه می‌برم از اینکه باطل را بر حق ترجیح دهم 

سوره نحل -آیه ۳۶
در زمین سیروگردش کنید تا ببینید که عاقبت تکذیب گران چگونه بود؟

کتاب ۷۵۱ صفحه است.نترسید و بخوانید.خودش بلد است چطور همراهتان کند که خسته نشوید قصه،تاریخ و گاهی روضه است
          

            یک رمان تاریخی جذاب عاشقانه مناسب شیعه و سنی

من این کتاب را در دو مرحله خواندم. یک بار دی ماه سال قبل که در همان پنجاه صفحه نخست گذاشتمش کنار، یک بار هم در تعطیلات عید که نمک گیر قلم و محتوایش شدم و نه این که بخوانمش، ذره ذره نوشیدمش. عالی عالی عالی
نویسنده انصاف ورزی تاریخی را رعایت کرده است و شخصیت ها را به درستی در اطراف امیرالمومنین چیده است. در لابلای حوادث تاریخی شخصیت اصلی داستان را به پیش میبرد، به گونه ای که فکر می کنی اگر تو هم به جای او بودی همین کارها را میکردی.

آقای کدیور قلمت مانا