دین نمی گوید نیروهایت را متوقف بگذار، دین می گوید سرعت بگیر هرچه بیشتر، مسابقه بده هرچه زیادتر، اما به سوی چه؟ به سوی چیزی که شایسته ی توست. سرعتت به سوی مغفرت پروردگار باشد، به سوی آن بهشت برین الهی باشد.

انسان در دنیا پشتیبان‌ها، متکاها، برای خود فرض می‌کند. همان‌هایی که عبادتشان می‌کند؛ همان‌هایی که اطاعت و عبودیتشان می‌کند. دلش به آن‌ها گرم است؛ اما روز قیامت این همه دلگرمی و پشت‌گرمی، این همه حامی و پشتیبان نمی‌توانند باری از دوش او بردارند؛ بیچاره!...

"عیب کرغتن بی شک آسان است بانو.."

"برای آنکه لحظه هایی سرشار از خلوص و احساس و عاطفه داشته باشی، باید که چیزهایی از کودکی با خودت آورده باشی؛ و گهگاه، کاملا سبکسرانه و بازیگوشانه رفتار کرده باشی."

<<هیچ کس کامل نیست، همه ی ما قطعاتی گمشده ایم.>>