*در ستایش قدرتِ خارج از قیاس و وصف آغوش در «نمی‌دانم»ترین لحظات و برهه‌های زندگی!*

«یک کتاب کوچک از آغوش‌های بزرگ»

تصاویر سیاه‌وسفید ساده‌ای از هم‌نوعان و هم‌گونه‌هایی که هم‌گونه یا ناهم‌گون خود را به آلوش کشیده‌اند و اون لابه‌لا -هرچند تصویر یک‌بار- جملات قصار و کوچک از بعضی بزرگان و نام‌داران در وصف عشق ودوستی.
هربار بهش مراجعه می‌کنم، از ترس دنیا و نامعلوم‌ها دورم میکنه و به سادگی به آغوش و گفت‌وگوی امن با عزیزان‌ام دعوتم میکنه.
تصاویر سیاه‌وسفید نقاشی‌طورشده‌ای از آقای ریدل که در عین سادگی، زیبان. حقیقتاً زیبان.
        

          تصاویری زیبا  و پر از احساس درسته که کتاب هیچ متنی  ندارد ولی  به زیبایی با خواننده ارتباط برقرار کرده  و احساس رو میشه توی تمام تصاویر لمس کرد و ارتباط گرفت 
        

          تصاویر خیلی زیبا بود ولی وجود عناصر داستانها و افسانه‌های غربی که بعضی از آنها برای ما ناآشناست، درک نکته آن تصاویر را مشکل می‌کند.
        

          در کافه نشسته بودیم و تو بهم این کتاب زیبا را هدیه دادی. 
فکر کنم برای روزهای نبودنت به یادگار گذاشتی تا ورق بزنم و بیشتر دلم تنگ شود. تا اشک‌هایم آغوش‌های نقاشی‌شده را لمس کند تا شاید کمی آرام بگیرد‌. 
کاش بودی تا دوباره باهم نگاه‌شان می‌کردیم و از این همه زیبایی ذوق می‌کردیم، باهم.
        

          کریس ریدل زیباترین آغوش‌ها  را با قلم جادویی‌اش خلق کرده و آن را هدیه‌ای برای‌ روز‌های تاریک نامیده تا ورقش بزنید و قلب‌تان گرم شود.



مرسی کریس جون، قلبم گرم شد ❤️🫂