Maybe someday I'll be able to write what I truly think about this book. Maybe someday...
        

          بسم الله

چارلز کرزمن جامعه شناس آمریکایی در این کتاب در پی یافتن این سوال است که چرا انقلاب اسلامی ایران از منظر تحلیل گران و نظریه پردازان غربی و در واقع از دریچه علوم انسانی غرب، قابل تحقق رخ نمی نمود؟

او به خوبی تمامی عواملی که می توانستند در شکل گیری انقلاب موثر باشند را با ارائه منابع مستند، ذکر کرده و تحلیل و تبیین می کند اما در پایان می گوید که باز هم نمی توان گفت علت انقلاب اینها بود! و به ضد تبیین می رسد!

در واقع نویسنده گیجی و کج فهمی غربی ها درباره انقلاب اسلامی را در این کتاب تا حدود خوبی نشان داده است، زیرا که آنها می خواهند از دید ایدیولوژیک خود به این پدیده بنگرند، درحالیکه این انقلاب به نوعی عبور از مدرنیته و به صحنه آوردن ساحت جدیدی از وجود انسانی به بشریت بود که به تنهایی از دیدگاه اندیشه غرب قابل مطالعه نیست...
        

          خیلی به دنبال این کتاب گشتم اما پیدا نکردم
نهایتا همین کتاب رو دیدم که نشرنی چاپ کرده البته با ترجمه دیگه که تهیه کردم و خوندم
کتاب خوبی بود، تحلیلی و موشکافانه
البته جای نقد زیاد داره و اینجا مجالی برای اون نیست
اگر اهل مطالعات تاریخی و سیاسی هستید پیرامون انقلاب، این کتاب به شما کمک خواهد کرد
        

          از کتب مهم در مطالعه انقلاب اسلامی ایران.
        

          کتاب در مورد چیه؟ پاسخ به پرسشی به تکرار که هنوز که هنوزه پرسیده میشه و هنوز که هنوزه هر کسی میتونه از زاویه دید خودش بهش پاسخ بده. اون پرسش چیزی نیست جز " چرا انقلاب شد؟"
آقای چارلز کورزمن با استفاده از روش « ضد تبیین» به این پرسش در کتابش پاسخ میده. ضد تبیین چیه؟ توضیح میده که :
« کوششی است برای فهم انقلاب با همه تنوع و آشفتگی هایش، و شیوه ای است برای خلاصی از سراب پیش بینی عطف به ماسبق. ضد تبیین کارش را با مقایسه تجربه‌ی زیسته از واقعه و تبیین‌های عمده‌ای که مطالعات انقلاب ارائه داده‌اند آغاز می‌کند.»
نویسنده پنج عاملی که بیش از بقیه در مورد علل انقلاب به کار میره مثل تبیین‌های سیاسی، بسیج شبکه مساحجد، تبیین‌های فرهنگی مثل جاذبه‌های شیعه، عوامل اقتصادی و همچنین تبیین‌های نظامی رو در فصول گوناگون بررسی می‌کنه و در هر فصل نتیجه می‌گیره این تبیین‌ها همگی فقط تا اندازه ای درست است. ابتدای هر فصل یه سری شواهد در تاییدشون میاره و در ادامه شواهدی میاره که با شواهد اولیه سازگار نیست! تو صفحه 273 کتاب اشاره می‌کنه: « هر چه با دقت بیشتری به مردمی که این انقلاب را راه انداخته‌اند گوش می‌سپاریم، بی نظمی‌های بیشتری کشف می‌کنیم.» آقای کورزمن در فصل انتهایی و پس از بررسی تبیین‌های مختلف، نوبت به تحلیل خودش میرسه و نقش آقای خمینی رو در وقوع انقلاب پر رنگ قلمداد میکنه و معتقده تا وقتی انقلاب « تصورناپذیر» بماند، ناممکن خواهد بود.جلد اصلی کتاب عکسی است از تظاهرات مردم که یک عکس آقای خمینی رو در دست دارند. نمیدونم چرا ناشر ایرانی تصمیم گرفته این عکس فعلی رو قرار بده در حالی که با توجه به مضمون کتاب جلد ناشر خارجی کتاب انتخاب مناسب تری است.
        

          مطالعه ی این کتاب مستحب موکد است. 
به انقلاب ایران از زاویه بیرونی نگاه میکند و با بررسی منابع نسبتا دقیقی به دنبال این سوال است که
 آیا انقلاب ۵۷ ایران قابل پیش‌بینی بود؟
این پیش بینی پذیری را از زوایه های سیاسی، نظامی، اقتصادی، فرهنگی، همبستگی اجتماعی و... بررسی میکند.