باسمه
🔰 با اینکه «سید مرتضی آوینی» به سید شهیدان اهل قلم مشهور هست، برای خودم با مستند «روایت فتح» شناخته شده بود تا قلمش؛ لذا این کتاب، فتح باب آشنایی بود.
🔰 نکته‌ای که در مقدمه این کتاب به درستی بهش تأکید شده، اینه که با مجموعه آثار مواجهیم و نه کتاب تألیفی. طبعاً تفاوت این دو مشهوده و جای افسوس داره که یک منظومه کامل تألیف شده به دست خودشون رو حتی در این موضوع نداریم...
🔰 شهید آوینی، از منظر فعال فرهنگی انقلاب اسلامی، خود و دیگری خودش رو در نقد و بررسی آثار و بیانات طرف‌های گوناگون تعریف کرده... حتماً با نظراتی بسیار چالشی مواجه می‌شین! اما بیشتر از اینکه مخالف یا موافق این نظرات باشم، از این تعجب می‌کردم چقدر شناختم از شخصیتی در این حد شناخته‌شده هم ناکافی و ناقص هست...
🔰 انگار بیشتر اینجور که خواسته بودم تصورش کرده بودم تا اونجور که بوده! البته بخشی از این روند رو میشه به مسکوت گذاشتن امثال آوینی یا حتی بهشتی مرتبط دونست... یاد فصل آخر کتاب «زلزله ده ریشتری» افتادم... صحبت از شخصی بود که خیلی‌ها منتظر بودن تا طرف از دنیا بره تا اینقدر دیگه حرف‌هاش رو نشنون... 
🔰 کتاب از این لحاظ که به من کمک کرد تا حدی با اندیشه آوینی واقعی آشنا بشم، برام مفید بود. بماند که هر یادداشت، بخشی از اتفاقات پایان دهه شصت رو در بطنش داشت و مرور اون هم جالب توجه بود. خلاصه همینکه دستم اومد آدم اندیشه آوینی بودن در حد و اندازه‌ای هست که من نیستم، راضی‌ام!

          

            این کتاب رو درست وسط تایم نوجوونی خوندم. با خیلی از اصطلاحات و کلمه هاش آشنا نبودم اما واقعا تو اون دوره نگاهمو باز کرد روی چیزهایی که اصلا براش توی ذهنم دسته بندی درست یا تحلیل نداشتم...
اسم کتاب به بهترین نحو انتخاب شده. و مقالات این کتاب بعد از توسعه و مبانی تمدن غرب شهید، دومین کتاب مورد علاقم از شهید آوینیه. جمله ای که عکسش رو به یادداشت پیوست کردم یکی از همون جملات کلیدی  این کتابه که میتونه دید شما رو به موضوعات متفاوت کنه.

البته مختارید بپذیرید یا نپذیرید. بستگی داره منطق پشت جملات چقدر شما رو مجذوب خودش کنه. من که فعلا تو دایره جذبم.😄👋

پ.ن:
کتاب حلزون‌های خانه به دوش مقالات شهید آوینی را درباره جریان روشنفکری و نسبت آن با انقلاب اسلامی در حوزه فرهنگ، هنر و مطبوعات دربرمی‌گیرد و مطالب آن از مجموعه مقالاتی که در طول ســال‌های ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۰ نگارش یافته و در ماهنامه سوره به چاپ رسیده‌اند گزینش شده است.