یادداشت محمد مهدی
باسمه 🔰 با اینکه «سید مرتضی آوینی» به سید شهیدان اهل قلم مشهور هست، برای خودم با مستند «روایت فتح» شناخته شده بود تا قلمش؛ لذا این کتاب، فتح باب آشنایی بود. 🔰 نکتهای که در مقدمه این کتاب به درستی بهش تأکید شده، اینه که با مجموعه آثار مواجهیم و نه کتاب تألیفی. طبعاً تفاوت این دو مشهوده و جای افسوس داره که یک منظومه کامل تألیف شده به دست خودشون رو حتی در این موضوع نداریم... 🔰 شهید آوینی، از منظر فعال فرهنگی انقلاب اسلامی، خود و دیگری خودش رو در نقد و بررسی آثار و بیانات طرفهای گوناگون تعریف کرده... حتماً با نظراتی بسیار چالشی مواجه میشین! اما بیشتر از اینکه مخالف یا موافق این نظرات باشم، از این تعجب میکردم چقدر شناختم از شخصیتی در این حد شناختهشده هم ناکافی و ناقص هست... 🔰 انگار بیشتر اینجور که خواسته بودم تصورش کرده بودم تا اونجور که بوده! البته بخشی از این روند رو میشه به مسکوت گذاشتن امثال آوینی یا حتی بهشتی مرتبط دونست... یاد فصل آخر کتاب «زلزله ده ریشتری» افتادم... صحبت از شخصی بود که خیلیها منتظر بودن تا طرف از دنیا بره تا اینقدر دیگه حرفهاش رو نشنون... 🔰 کتاب از این لحاظ که به من کمک کرد تا حدی با اندیشه آوینی واقعی آشنا بشم، برام مفید بود. بماند که هر یادداشت، بخشی از اتفاقات پایان دهه شصت رو در بطنش داشت و مرور اون هم جالب توجه بود. خلاصه همینکه دستم اومد آدم اندیشه آوینی بودن در حد و اندازهای هست که من نیستم، راضیام!
8
(0/1000)
نظرات
سلام. یه بخشیش به همون تألیفی نبودن و در نتیجه آشفتگی نسبی کتاب برمیگشت. شما یه جایی رو مطالعه میکردی و میدیدی در باب یه مسئله یه نوع مواجهه رخ داده و جلوتر در موردی تقریباً مشابه، جور دیگه ای. طبعاً این برمیگرده به عدم طرح منظومه فکری در این زمینه و نه ضعف تئوریک و امثالهم؛ چون فقط با مقالاتی واکنشی روبرو هستیم که توسط ناشر جمع آوری شده. البته یه بخش دیگه ای هم هست که نمیشه عنوان ایراد بهش اطلاق کرد… الگوهای فکری من که بیشتر برام قابل فهم و درک هستن، بعضاً نظراتی متفاوت با شهید داشتن؛ مثل نحوه تعامل با جهان مدرن با توجه به اون موارد، در مجموع امتیازی که دادم به تجربه خودم از کتاب بود.
1
Mahsa bgbn
1402/09/08
0