کتاب، جملاتی است برگزیده از مقالات جناب شمس.
مطالعه‌اش کمتر از نیم ساعت وقت لازم دارد.
البته که مطالعهٔ عمیقش بیش‌تر وقت می‌برد.
بعضی جملاتش را دوست داشتم،
و بعضی دیگر را نپسندیدم
البته این نپسندیدن ممکن است ناشی از نفهمیدن باشد!
عارفند دیگر.. حرف سلیس و روان در زبانشان نمی‌چرخد...
        

                و اما مناجات شعبانیه؛
عشقبازی‌های عارفانهٔ بنده با خدا...
لذت خلوت با معبودِ معشوق...
و تمنای وصال و لقایش...



حقیقتش، برای امسال بین این کتاب و کتاب آقای وکیلی و کتاب آقای تحریری، گیر کرده بودم!
هرسه کتاب شرح مناجات شعبانیه بودند و خواندنی به نظر می‌رسیدند.
تصمیمم را گرفتم؛
چطوری؟
همانطوری که ته‌دیگِ برشته‌شده را می‌گذارم برای لقمهٔ آخر!
بله
ضعیف‌ترین کتاب را برای خواندن انتخاب کردم و آن دوتای دیگر را گذاشتم برای شعبان‌های دیگر -اگر که عمری باشد و اجل رحم کند- .

باتوجه به آنچه انتظار می‌رفت یک کتاب معمولیِ نه‌چندان محققانه مواجه شدم.
درکل کتاب خوبی بود و موجب انس بیش‌تر با این دعای دوست‌داشتنی می‌شد و زحمت نویسنده قابل تقدیر است.
اما گاهی اوقات تلاش زیاد نویسنده برای ادبی کردن متن و توصیفات بیش از اندازه و استعاره‌ها و تشبیه‌های فراوان و نا به جا دل آدم را میزد.


📢 (انتشار باتآخیر چند روزه)
        

                کتاب، مجموعه‌ای از بیانات حضرت آقاست در رابطه با مجلس شورای اسلامی با محوریت  بیانات سال ۹۹ خطاب به نمایندگان.

از لحاظ محتوایی که خوب بود و قابل استفاده..

اما از حیث گردآوری چندتا نقص داشت:

اول اینکه حس می‌کنم همه بیانات رهبری رو در مورد مجلس جمع آوری نکرده و خب اگه اینطور باشه، یه اشکال بزرگه به کتابی که هدفش جمع‌آوری سخنان رهبری در مورد مجلسه!

دوم اینکه فصل بندی و به اصطلاح تَبویب کتاب افتضاح بود! گردآورندهٔ محترم هیچ زحمتی به خودش نداده بود که براساس موضوع‌بندی ، فصل‌ها را از هم جدا کند. همه صحبت‌ها را یکجا آورده بود و از هر صحبت یک جمله‌ای که به‌نظر طلایی‌تر بود را به عنوان تیتر و سرفصل برگزیده بود.


• آرزو می‌کنم که نمایندگان مردم این کتاب را حداقل یکبار قبل از نشستن روی آن صندلی‌های سبز  بخوانند و نه فقط خواندن؛ که به آن عمل کنند.
• نکته ملیح کتاب ،  محتوای سخنان حضرت آقا بود که به بیان مشکلات و سفارش های رایج همیشگی به نمایندگان اکتفا نکردند. توصیه‌های اخلاقی و سلوکی در جای جای صحبت هایشان ، این کتاب را برای منی که هیچگاه قرار نیست سر و کارم به مجلس بخورد، مفید و خواندنی کرده بود. (و این است تفاوت جمهوریت و اسلامیت با سایر حکومت های مرسوم) الحمدلله بابت چنین رهبر فرزانه‌ای... ((:
        

                کتابچه‌ای خواندنی که بعضی از جملات امامین انقلاب درمورد هویت زن  و تأثیرگذاری آن در جامعه را بیان نموده است.
انتظار نداشته باشید که با خواندن این مختصر، دیدگاه امام و حضرت آقا درمورد مسئلهٔ زنان در مشتتان بیاید؛ اما اگر چیزی در اینباره نمی‌دانید ، مطالعه‌اش قطعاً مطلوب است.

🎁💟 باجلد جذابی که دارد، می‌تواند پیوستی فرهنگی باشد برای کادوی روز زن! 🙂
        

                🏅یک دوره جامع اعتقادی که خواندنش برای هر بچه‌شیعه‌ای لازم است.

بی‌نهایت، یک مجموعه سه‌جلدی است و این جلد اولش است که به مبحث معرفت‌شناسی، انسان‌شناسی، جهان‌شناسی و خداشناسی می‌پردازد.
دراصل، کتاب برای نوجوان‌ها نوشته شده‌است؛به‌همین دلیل نثر روان و صفحه‌آرایی جذابی دارد.(برخلاف اغلب کتب عقاید استدلالی)
💯حتماً حتماً در لیست مطالعاتتان قرار دهید.

🎁اگه دهه‌هشتادی هستین ، همین الان عدد ۵ رو به ۱۰۰۰۸۸۸ پیامک کنید و به جمع بی‌نهایتیا بپیوندید که کلی برنامه باحال براتون تدارک دیده شده...🤩

#ما_مسافر_سفر_بینهایتیم✌🏼🙃
        

                
- صَلَّی اللّٰهُ عَلَیکِ أیَّتُهَا ٱلمَظلُومَةَ ٱلشَّهیدَة

نمی‌دانم کتاب را در چه سبکی باید معرفی کرد. کتابِ داستان.. یا کتابِ تاریخ.. یا کتابِ روضه.. یا...
ماجرا از شهادت حضرت رسول آغاز می‌شود. جریان کثیف سقیفه با جزییات بیان می‌شود. ماجرای هجوم و کوچه و دیوار و غلاف و... همه و همه، با سیر دقیق تاریخی مرثیه می‌شود.
و در پایان هم غربت تشییع جانسوز مادر گفته می‌شود و  تنهایی جان‌گدازِ پدر.  آه‍...💔



🔶 قالب کتاب داستان است؛ اما خیالتان راحت. معتبرِ معتبر است. تک‌تک حوادث و بیانات در آخر کتاب ارجاع دقیق روایی-تاریخی دارد. (کتاب ۱۴صفحه ‌پی‌نوشت دارد!)

🔶 متأسفانه کتاب، نثر ضعیفی دارد و کیفیت ادبی چندانی ندارد؛ و احتمالا به همین جهت -و جهاتی دیگر مثل طراحی جلد و صفحات- است که شما تا به حال حتی عنوان این کتاب را هم نشنیده‌اید!

        

                پریشب با خودم فکر  می‌کردم که وقتی مولا علی علیه‌السلام در وصفِ جنابِتان فرموده که : «آه.. شوقاً إلی رؤیته» ، دیگر ما بی‌دست‌و‌پاها چه محلی از اعراب داریم که بخواهیم حتی آرزوی دیدنتان را در سر بپرورانیم؟! اصلا خلاف ادب و طهارت است که مظروف پاک در ظرف نجس ریخته شود.
اما خب دل‌ که فکر نمی‌کند و عقل و منطق و ادب سرش نمی‌شود؛ حرف خودش را می‌زند و برای خودش خیال‌ها می‌بافد...



بگذریم..
این کتاب را از استادمان (مولف محترم) هدیه گرفتم و در ایامی که به ظاهر ، قرب مکانی داشتیم -اگرچه که چندان قدر ندانستم- خواندم.
اگر دلی بخواهم نمره بدهم، چون وصف حال معشوق است، پنج ستاره هم کمش است؛ و اگر بادقت ادبی و محتوایی و ویراستاری قضاوت کنم، نمره قابل قبولی نمی‌گیرد.
کتاب، کشکولی است و برای مخاطب عام نوشته شده‌است. صفحه‌آرایی و حتی نگارش آن، ضعیف است.
اما در کل به یکبار خواندنش حتماً می‌ارزد.


[اللهم‌ارنه...]
        

                ⁹⁹ و هو الشهید...

بعضی‌از آدم‌ها انگار از همان اول خلق شده‌اند برای اینکه شهید شوند! در سراسر زندگی‌شان رنگ‌وبوی شهادت مشهود است. همان‌هایی که به قول حاج‌احمد، شهیدند تا اینکه شهید می‌شوند. خیلی ماورایی هم نیستند؛ انسان‌هایی‌اند که مثل ما درگیر با دنیایند ؛ با این تفاوت که روزمرگی‌ها و غفلت‌ها ، آن‌ها را از جستجو برای یافتن گمشدهٔ حقیقی‌شان بازنمی‌دارد.
آقا نوید قصهٔ ما هم یکی از همین آدم‌هاست.
قصه‌اش را بخوانید و بخوانانید(!) و حظ کنید ((:
.
.
.
سالروز تولد دوباره‌ات مبارک شهید‌نوید🎂💓
.
پ.ن: کلیپ برای ساعاتی قبل از شهادت است. همینقدر بی‌خیال.. همینقدر آرام.. همینقدر ز غوغای جهان فارغ...🚶🏼
        

                با این کتاب عشق کردم، عشق! 🤍
یادش بخیر...
.
.
.
علی‌آقای خوش‌لفظ
علی‌آقای خوش‌زخم
علی‌آقای خوش‌معنا
علی‌آقای‌ خوش‌رفیق
هوامونو داشته باش (:
        

                سلام آقای ساحوری!
حال و احوالتان در آن طرف چه‌طور است؟! بعید می‌دانم سرِحال باشید؛ چرا که حال غزه این روزها خوب نیست...
حتماً اخبار خوب و بد این ایام را دنبال کرده‌اید. غزه آب ندارد.. غذا ندارد.. دارو و مایحتاج ندارد...
آن موقعی که درمیان ماها نفس می‌کشیدید، هرموقع که اوضاع غزه متلاطم می‌شد، دل شما هم مثل سیر و سرکه می‌جوشید و در تلاطم بودید. الان هم به یقین همین‌گونه‌اید. شاید اصلا به فلسطین رفته‌اید و بدون محدودیتِ تن در حال مبارزه‌اید!
نمی‌دانم.. اما این را می‌دانم که حال ما هم این روزها خوب نیست. برای تسکین خودم -شاید هم تسکین شما- بر سر مزارتان آمد‌ه‌ام. آمد‌ه‌ام که بگویم دستان امثال ماها بسته است؛ شمایی که مبسوط الیدید دستی بجنبانید...

راستی از همسرتان آلاء و غسان حیدر چه‌خبر؟ شنیده‌ام که به‌تازگی به میهنشان فلسطین بازگشته‌اند. آقای جعفری نوشته‌بود که اسرائیل خانه‌شان را زده‌است اما خدارو شکر هنوز سالمند. در میان این جنگ و خون و آوارگی برایشان دعا کنید که خدا حفظشان کند. دعا کنید برای همه آلاء‌ها و غسان‌حیدرها که این روزها در برزخ مرگ و زندگی روزگار می‌گذرانند. 


پ.ن۱: ما هم دعا کنیم برای همه مبارزین و مردم مظلوم غزه 🇵🇸
پ.ن۲: این عریضه بهتر بود که در قالب پست منتشر شود و نه یادداشت کتاب. عذرخواهی می‌کنم اما چون در بهخوان دسترسی بلاگر ندارم، مجبورم به این صورت بنویسم.
*یاعلی

        

                یه چندتایی شعر در صفحات مجازی از محمود درویش خونده بودم و خب همین باعث شده بود که توقعم ازش بالا بره. در نتیجه خورد توی ذوقم!
مطلب دیگه اینکه توی ناخودآگاهم یه قضاوتی ایجاد شده بود که مثلاً هرکسی که مدافع فلسطین و علیه اسرائیله، لابد آدم کاردرستیه! که خب با مطالعه این کتاب نقض شد محمود درویش هم مثه خیلی از شعرای دیگه اهل عیش و نوش و از این حرفاست.
نکته دوست داشتنی توی اشعارش هم اون حس سادگی‌ای بود که به مخاطب منتقل میشد.
        

                کتاب ضعیفی بود. تهش می‌خواست اینو بگه که با امام حسین و فرهنگ عاشورا میشه در هر زمینه‌ای کار کرد و به قله رسید.
مطالب اصلا منسجم نبودند و نویسنده عملاً در این کتاب -برخلاف بعضی از کتاب‌های دیگرش - حرف خاصی برای گفتن نداشت. البته گاهی میشد که چند جمله‌‌ی زیبا در کتاب مطرح می‌شد. می‌گفتم خب استثناءً اینجا حرف‌های به.درد‌بخوری زده. اما چند خط پایین‌تر پاورقی زده بود که این جمله از فلان عالم با از فلان کتاب است. /:
به معنای واقعی کلمه پیر شدم تا تمومش کردم! 😩
        

                کتاب را تقریباً هفت سال پیش خواندم. یکی از بستگان برای مادر هدیه آورده بود که بهره‌اش را من بردم!
 داستانک‌هایی با محوریت مهارت‌های زندگی و اخلاق نیکو...
برای من در آن سن، زیبا بود و درس‌آموز

        

                درحیطهٔ شعر، تخصصی کار نکردم؛ اما تفننی هر از گاهی میخونم چیزایی...

»» خواب‌نما برعکس بسیاری از اشعار مدرن و امروزی، محتوای اشعارش قابل اعتناست و بعضاً قابل تحسین! اما خب شاعر جوان هنوز به پختگی نرسیده و برخی اشعار از حیث وزن و قافیه ، اشکالاتی دارند.
راستی همه اشعار رباعی‌اند. چند تا از آن‌هایی که پسندیدم را بریده می‌گذارم.
        

                سی و دو صفحه زیبایی ، عشق ، صفا و سادگی . . .

نمی‌دانم اما تصور چنین زندگی‌هایی در دنیای مدرن و صنعتی و تجملاتی امروز و میان  اینهمه چشم‌وهم‌چشمی‌ها و تبرج‌ها و تفاخرها برای من محال به نظر می‌رسد. اصلا آن آدم‌های خاکی و ساده و عاشق و ناب آن روزها را دیگر کجا می‌توان یافت؟!
حتی برای معرفی کردن کتاب هم مطمئن نیستم؛ چرا که اگر با عینک آدم‌های امروزی به زندگی اینها نگاه کنیم، برچسب افراط‌گرایی بهشان ‌می‌زنیم!