من چندان سای فای نمی‌خوانم، اما کتاب قبلی نویسنده (مارشِن یا مریخی) را دوست داشتم و پروژه‌ی هیل‌مری هم در لیست پنج‌تایی پیشنهادات پارسال بیل گیتس دقیقا کنار کلارا و خورشید بود، بنابراین در خریدش تردید نکردم. با توجه به حجم بالای کتاب، منتظر فرصت مناسب بودم که این سرماخوردگی مشکوک به امیکرون فراهم‌ش کرد. 
پروژه‌ی هیل مری شروع غافل‌گیرکننده‌ای دارد؛ رایلند گریس در یک فضاپیما در حالی از خواب بیدار می‌شود که هیچ چیزی به یاد نمی‌آورد: اینکه کیست، کجاست یا چرا آنجاست. در این شرایط باید صرفا با تکیه بر دانسته‌های علمی‌اش -که نمی‌داند چرا می‌داند- بفهمد کجاست و قرار بوده چه کاری انجام دهد. رایلد گریس هم مثل مارک واتنیِ مارشِن شخصیت جذاب و تودل‌برویی دارد و دوست داشتن‌ش کار سختی نیست. کلا کتاب شخصیت‌پردازی، داستان‌پردازی و ترجمه‌ی خوبی دارد و زمین گذاشتنش کار راحتی نیست. فقط پایانش را نپسندیدم و به همین خاطر یک ستاره کم کردم (خوب بود، اما نشان از راحت‌طلبی نویسنده داشت).
کتاب پر از مفاهیم مختلف فیزیک و زیست است که من اول خیلی پیگیرشان بودم و بعدتر که "سرماخوردگی" شدید شد و مغزم کم کم در مه فرو رفت، صرفا قبولشان کردم. البته علاوه بر توضیحات نویسنده، مترجم هر جا لازم بوده توضیحاتی را پانویس کرده و به نظرم علوم کتاب نسبتا قابل فهم است. 
توصیه می‌شود.
          

            پروژه هیل مری، را انتخاب کردم چون از خواندن مریخی از همین نویسنده لذت بردم، البته مترجم کتاب هم کم تاثیر نبود.... کتاب روایتی است از حمله بیگانگان به خورشید(البته نه بیگانگانی که با لیزر و... همه چیز را تخریب می کنند) انسانها در یک ائتلاف بین المللی تلاش می کنند تا مانع از بین رفتن حیات زمین شوند روایتی از یک سفر فضایی و ارتباطی با یک بیگانه که آینده زمین و حیات در یک سیاره دیگر به ان وابسته است... روایت های علمی دقیق نویسنده... سعی در القا آن دارد که کتاب را از یک علمی تخیلی فضایی صرف خارج کند و به واقعیت نزدیک باشد... انتظار یک اپرای فضایی را نباید داشته باشید بلکه کتاب روایت روزانه‌ی یک دانشمند است از کارهایی که می تواند سرنوشت بشریتی که گرفتار آخرالزمان بدون خورشید شده است نجات بدهد.
          

            ایده متفاوت کتاب چیزی بود که منو ترغیب به خرید کتاب کرد یعنی اینکه بیگانه ها لزوما با سفینه و تکنولوژی های پیشرفته به سراغ ما نمیان و در این کتاب با بیگانه های تک سلولی طرفیم.
جالب ترین نکته این کتاب از نظر من، توضیحات علمی و بشدت منطقی بود که حوادث رو پوشش میداد و خبری از کلیشه های تکراری نبود اگرم بود با یه توضیح علمی و منطقی داستان رو به پیش میبرد.
شخصیت مورد علاقم راکی بود و طنزی که ناخوداگاه توی شرایط سخت می آفرید روحمو جلا میداد.
فکر نمیکردم این کتاب جزو تاپ فایوم قرار بگیره ولی اندی وییر منو شگفت زده کرد . نمیدونم چرا مردم کتابهای زرد و رمان های آبکی رو به همچین شاهکارهایی ترجیح میدن که هنوز پروژه هیل مری چاپ اوله!
البته شباهت هایی هم به اثر پرفروش اندی وییر یعنی "مریخی" داره ولی من به شخصه اینو بیشتر دوست داشتم .

در آخرم قدردان ترجمه بی نقص حسین شهرابی هستم که اثر شاهکاری مثل اینو با بهترین ترجمه روانه دست مردم کرده