در مواقع نگرانی، در هر لحظه می‌خواهیم از هوشمان استفاده کنیم تا آینده را پیش‌بینی کنیم و بفهمیم چه بر سرمان خواهد آمد. سعی می‌کنیم شگفتی‌های امور ناشناخته را از بین ببریم. درواقع سعی می‌کنیم آینده را کنترل کنیم و این کار قابل‌فهم است. این کارمان اصلاً دور از عقل نیست. تلاشمان برای پیش‌بینی دقیق و برنامه‌ریزی منطقی طبیعی است. اما بعداز اینکه تمام احتمال‌ها را بررسی کردیم و هر کاری را که براساس آن‌ها صلاح دانستیم انجام دادیم، خوب است به این مسئله فکر کنیم که هیچ‌وقت نمی‌توان آینده را به‌طور کامل پیش‌بینی کرد و حتی تلاش در این زمینه بی‌معنا است. بخش مهمی از زندگی‌مان مربوط به چیزهایی است که نمی‌دانیم و به‌مرور زمان معلوم می‌شود و همین‌طور مربوط به سرنوشت نامعلوممان است. تلسکوپ ذهنمان هرقدر هم دقیق باشد نمی‌تواند آینده را ببیند و ابهاماتش را کاملاً بزداید. متغیرهای بسیاری بر ما تأثیر می‌گذارند. تلسکوپ ذهنمان فقط همین‌قدر قدرت دید دارد. باید قبول کنیم شک‌وتردید بخشی از وجودمان است و بشر را از آن راه رهایی نیست. برای اینکه شک‌گرایی درست را در خودمان ایجاد کنیم، خوب است با روحیهٔ اعتماد و خیرخواهی با جهلمان مواجه شویم. این کتاب سعی دارد نگاه شما را به پیش‌بینی آینده تغییر دهد و کمک کند خوشبخت‌تر باشید.