آدم های عادی داستان رابطه پرفراز و نشیب دو نوجوان ایرلندی در طول چند سال است که بزرگ می شوند، خودشان را گم می کنند و پیدا می کنند و موقعیت های عجیبی را تجربه می کنند. پرکشش، خوش خوان و انقدر خوب است که باورم نمی شود نویسنده در 27 سالگی منتشرش کرده!  در کل بسیار مشتاق شدم دو رمان دیگر رونی را هم بخوانم.  
احساس می کنم در بهترین زمان ممکن خواندمش. مخصوصاً به علاقه مندان به مباحث روانشناسی (تله های ذهنی و طرحواره ها) پیشنهاد می کنم حتماً بخوانند. 
من ترجمه الهام فیاضی را خواندم که روان و خوب بود، شیوه نگارش رونی (یعنی نداشتن گیومه) را رعایت کرده بود، اما سانسور داشت. البته سانسورها اصل وقایع را حذف نکرده اند (به جز صفحه 103 و 243) و صرفاً جزئیات بعضاً گرافیکی روابط را حذف کرده اند. اما اگر نسبت به این موضوع حساسیت دارید، متن انگلیسی هم بسیار روان و ساده است.
          

            باید بگم که وقتی این رمان رو مطالعه میکردم متوجه گذر زمان نمی شدم.شخصیت کانل و ماریان برام خیلی جالب بود.دوستیشون باهم و این که چقدر کنار هم راحتن.چقدر با هم خوبن و از بودن باهم لذت می برن.پیشنهاد میکنم اگه این کتاب رو مطالعه نکردین حتما تهیه و مطالعه کنید.مطمئن باشید که از خوندنش لذت خواهید برد.
          

            من زبان اصلی این کتاب رو خوندم. کتاب بسیار روون و جذابی هست، اما بنظر من نویسنده بیش از حد معمول از مسائل جنسی توی کتابش استفاده کرده و همین پیام داستان و روند پیشرفت و ساخت شخصیت رو پوشونده و ضعیف کرده. در کل نسبت به چیزی که من از کتاب درک کردم، اگر یکبار خونده باشید ضرر خاصی نکردید، هرچند رمان های خیلی بهتری هست که هم جذاب هستن هم پیامشون رو خوب میرسونن.