این کتاب هم در ژانر طنزه و اتفاقات سیاسی را بسیار زیبا در قالب طنز تعریف میکند.
به طوری که دوست داری بی وقفه به خوندن رمان ادامه بدی تا زود به انتهای داستان برسی.
من خودم وقتی به اواسط کتاب رسیدم ، قهقهه میزدم.
اگر جلد اول این رمان رو خوندید حتماً جلد دومش رو هم بخونید.چون این کتاب کامل کننده جلد اول هستش.یوناس یوناسون خبرنگار سوئدی به خوبی روایتگر اتفاقات سیاسی این دوره است و توانسته با روایتی طنز گونه این اتفاقات را به قلم تحریر درآوَرَد.
          

            به نام خدا
داستان در ادامه کتاب قبلی هست 
ولی بسیار شعار زده تر ،بیانیه ای تر و نازل تر
آلن صد و یکساله شده و اینبار ماجرای بمب اتم دوباره گریبانش رو می‌گیره
ولی به شکل غیر قابل باور تر از جلد اولش
بنظرم نویسنده دروغ گفته که آلن اومد تو ذهنم 
بیشتر بنظر میرسه که آلن رو به شکل ناشیانه و شعار آمیزی عروسک خیمه شب بازی کرده(البته جلد اول هم شعار داشت ولی به مراتب کمتر از این)دیگر 

از زندگی در هتل و کاشت مارچوبه سبز شروع میشه و تا بمب اتم و تروریسم و مارچوبه سفید
از هتل محل اقامت تا کره شمالی و امریکا و دانمارک و آفریقا
          

            الن دوست داشتنی باز می‌گردد.
حتما باید کتاب قبلی را خوانده باشید.
شخصیت دوست داشتنی پیرمرد صد ساله حالا تبدیل می شود به پیرمرد صد و یک ساله و باز هم همان سرخوشی و بی خیالی و نوشیدن افراطی سبک زندگی اش را تشکیل می دهند و باعث جان به در بردنش هم می شوند مثل ۱۰۰ سال قبلی عمرش.
الن، حتما تنها شخصیتی بوده که تا حالا در زندگی ام شناخته‌ام (حقیقی و مجازی) که سبب شده از پیری خوشم بیاید. همیشه‌ی زندگی ام فکر کردم و می‌کنم که پیری مزخرف است، به جز وقت هایی که این دو جلد را می‌خواندم.
شیرین است و بر خلاف کتاب قبلی دیگر از فلش بک های پشت سرهم خبری نیست، بلکه مساله در زمان حال مطرح است.
مثل کتاب قبلی به شدت سیاسی و تاریخی است و اگر اهل سیاست و تاریخ نیستید این دو کتاب را نخوانید بهتر است، پر است از ارجاعات و متلک ها و تکه انداختن ها به چنین مسائلی که اگر پیشتر در جریانش نباشید گیج می‌زنید و شاید به نظرتان مشتی چرند بیاید.
اما اگر اهل این حرف ها باشید و به صورت کلی از تاریخ قرن بیستم سر در بیاورید و اخبار سیاسی روز را هم دنبال می‌کنید بسیار شیرین است. مثل قند.
          

            یا رب
جلد اولش را خیلی وقت پیش خواندم. "مرد 100‪ ساله ای که از پنجره بیرون پرید و ناپدید شد."
این بود عنوانش. این را که به نوعی جلد دوم آن کتاب است سال 98 خریده ام. از باغ کتاب. در تمام این سالها در لیست انتظار بود برای مطالعه.
به نظرم قوت جلد اول را نداشت. یا شاید آن سالها، شاید سال 96، جوان تر بودم و سلیقه ام همان از پنجره بیرون پریدن و ناپدید شدن را اقتضا می کرد.
کتاب یک طنز سیاسی است. با هدف بزرگداشت مقام و منزلت پوتین و مرکل و قهوه ای کردن ترامپ و کیم!
برخلاف جلد اول خبری از ایران و حاج قاسم نیست.
داستان کتاب حول قاچاق اورانیوم و البته اعتیاد مرد 100‪ ساله به تبلت اپل سیاه‌رنگش شکل گرفته است
به درد بخور ترین بخش کتاب هم صفحه آخر کتاب است. در چاپی که من دارم صفحه 515‪.
این صفحه وضعیت انسان امروز را در دنیای مجازی به زیبایی ترسیم می کند.
در نهایت یادآور می شوم کتاب ریتم خوبی دارد. خوشخوان است. داستان به قدر کافی جاذبه برای ادامه دادن توسط خواننده را دارد و الخ...
          

            ماجرای پیرمرد صد ساله در عصر حاضر است. یک سمت ماجرا به تمسخر کره شمالی و ترامپ می گذرد و در سمت دیگر گریزی به آلمان و سوئد زده می شود و روابط فی ما بین دولت ها. مثل جلد اولش جذاب بود و بنظرم داستان نسبتا گیرایی دارد. هر چند که طنزش نهایتا طنز خارجی است و آن چنان که باید و شاید با آن ارتباط نمی توان گرفت