کتاب تهوع - نقد و نظرات دربارۀ کتاب تهوع

این توضیحات مربوط به نسخۀ دیگری از این کتاب می‌باشد.

آنتوان روکانتن شخصیت اصلی رمان تهوع مورخی ست که پس از سالها ی متوالی سفر کردن تصمیم می گیرد که در شهر ساحلی کوچک بوویل مستقر شود تا کتابی در باب مارکی دورولبون بنویسد." نباید آشکار کرد که مارکی دورولبون عجالتاً نمودار یگانه توجیه وجود من است."(1) روکانتن تنهاست زیرا اعتقاد دارد که راست نمایی همزمان با دوستان ناپدید می شود و از طرفی خود را نزدیک مردم، در سطح تنهایی می داند. دلمشغولی عمده ی او وجود است." همیشه ازش آگاه بودم: من حق وجود داشتن نداشتم. به حسب تصادف پدید آمده بودم. مثل یک سنگ، یک گیاه، یک میکروب وجود داشتم. زندگیم الله بختکی و در هر جهتی می رویید."(2) هر گاه که روکانتن به اطرافش از حیث موجودیت نگاه می کند دچار حسی می شود که خود آن را تهوع می خواند." چقدر ناگوار بود! و از سنگ ریزه می آمد، مطمئنم، از سنگ ریزه گذشت و آمد توی دستم. بله، خودش است، درست خودش است: نوعی تهوع توی دستها."(3) روکانتن پس از مدتی به تجربه پی می برد که موسیقی و به طور کلی هنر باعث می شود که تهوع ناپدید شود.

پرفروش ترین کتاب ها ادبیات کلاسیک ادبیات داستانی فهرست برترین آثار فلسفی گودریدز ادبیات اگزیستانسیالیسم داستان فلسفی پرفروش های ایران کتاب جایزه نوبل ادبیات ادبیات فرانسه 1001 رمانی که باید قبل از مرگ بخوانید فهرست برترین رمان های روانشناسانه دهه 1930 میلادی فهرست برترین کتاب های اگزیستانسیالیسم

“من هستم. هستم‌،‌ وجود دارم‌،‌ فکر می‌کنم‌،‌ بنابراین هستم؛ چرا فکر می‌کنم؟ نمی‌خواهم بیشتر از این فکر کنم‌،‌ چون فکر می‌کنم که نمی‌خواهم وجود داشته باشم‌،‌ زیرا …! ” " بریده ای از متن کتاب"

《 وقتی شروع می کنی به دوست داشتن کسی ، وارد معرکه شده ای. باید انرژی داشته باشی، دست و دل باز باشی ، کور باشی... اولش حتی لحظه ای هست که باید از روی یک پرتگاه بپری؛ اگر فکر کنی،نمی پری. می دانم دیگر هیچ وقت نخواهم پرید.》

شخصی به من توصیه کرد که اگر احساس می‌کنی با نیهیلیسم مواجهی شاید این کتاب بتواند کمکی کند. حدودا نیمی از کتاب را خواندم و آن را ادامه نخواهم داد. داستان تاریخ‌پژوهی است که زندگی کسل‌کننده خود را با لحنی آهسته توضیح می‌دهد. غیر از توصیفاتی انگشت‌شمار که از نقطه نظر جالبی بیان شده بودند، که بهترینشان را به عنوان بریده ذکر کردم، برای من کتاب جالبی نبود. شاید به این دلیل که افراد معمولا دوست ندارد از پوچی نهفته در زندگی روزمره بشنوند، هر چند خودشان به آن دچار باشند.

با یک پژوهشگر تاریخ همراه می‌شویم و او آن‌طور که چیزها را می‌بیند یا وجودشان را حس می‌کند، برایمان روایت می‌کند. خبری از داستان نیست و کتاب بسیار خسته‌کننده است. ممکن است گاه دغدغه‌های وجودی نویسنده جالب باشند. مثلاً: «همه‌چیز عبث است، این باغ، این شهر و خودِ من. اگر زمانی به آن پی بردیم دل‌مان آشوب می‌شود و همه‌چیز شروع می‌کند به موج خوردن، مانند آن روز... : این همان تهوع است»

بهتر انتخاب کن، بهتر بخوان

تهوع

تهوع