خودپرستی تو، خدایا، خودپرستی تو
کفر می‌گویم، تو خارم کن، تو خاکم کن
با هزاران ننگ آلودی مرا اما
گر خدایی، در دلم بنشین و پاکم کن
لحظه‌ای بگذر ز ما بگذار خود باشیم
بعد از آن ما را بسوزان تا ز خود سوزیم
بعد از آن یا اشک، یا لبخند یا فریاد
فرصتی تا توشه ره را بیندوزیم


گفتار اندر عصیانِ فروغ
عصیان، سومین دفتر شعر فروغ است و متشکل از ۱۷ قطعه‌ی شعر و (*ناشعر) که در سال ۱۳۳۶ منتشر گردیده است.
فروغ در این دفترشعر شاکی‌ست.
از که؟
از دنیا، از خدا، از نحوه‌ی خدایی کردنش، از زندگی و ...

*شخصا جز چند مورد خاص اصلا اسم شعر روی برخی قطعات نمی‌گذارم و به هیچ شکل آن را در حد و اندازه‌های استاندارد یک شعر ندیدم و با این سیر افولی که از دفتر شعر پنجم به حال می‌بینم شاید اگر وقت اضافی نداشته باشم به هیچوجه به سراغ دفتر شعر دوم و نخستش نروم، بلکه علاقه‌ای که نسبت به به فروغ پیدا کرده‌ام در ذهن و یادم باقی بماند.

کارنامه
نه!
جز چند شعر نخست، بقیه را نه ضعیف حتی بسیار ضعیف دیدم و حال نکردم با شعرها و بهم نچسبید!
من با شناختی که از خود دارم و چون همیشه اولین‌ها در ذهنم تا ابد ماندگار می‌مانند با علم بر اینکه فروغ در پنج دفتر شعرش هر دفتر بهتر از دفتر قبلی ظاهر شده، خواندن فروغ را با دفتر پنجمش آغاز تا به اینجا رسیدم اما در این روند گویی هر بار باید نمره‌ای که برایش منظور کنم آب رود!

دانلود نامه
فایل پی‌دی‌اف دفترشعر عصیان را در کانال تلگرام آپلود نموده‌ام، در صورت نیاز می‌توانید آن‌را از لینک زیر دانلود نمایید:
https://t.me/reviewsbysoheil/378

یکم آبان‌ماه یک‌هزار و چهارصد