تجربه جالبی بود از وقت گذاشتن بابتش پشیمون نیستم اما خودم هم برای ادامه ندادن داستان های بعدیش سرزنش نمی کنم. برای من تنهایی یکی از سه گانه ها کافی بود:)
قلم پل آستر منو راضی میکرد اون چیزی بود که میخواستم و دغدغه های نویسنده منزوی و شکست خورده که به صورت اتفاقی تبدیل به یک کارآگاه میشه برام مملوس و دلنشین بود

این اولین یادداشت من توی این برنامست
و امیدوارم بتونم دوباره بنویسم...
          

            «پل استر» در این اثر قابل دفاع و خوانایش کوشیده است انسان را با جزئیات مختص به خود روبروی جهان مدرن نمایان سازد. حال در این راستا موقعیت جغرافیایی، داده‌های درونی و بیرونی شخصیت‌ها را که نماینده انسان این کره خاکی است را به یکدیگر پیوند داده و از آنها جهت پیشبرد روایت خود استفاده می‌کند.
          

            در سه‌گانه‌ی نیویورک با سه کتاب با سه داستان مجزا طرفیم که المان‌های مشترکی باعث شده تا به شکل یک سه‌گانه تعریف بشن. مثلا اشتراک در مورد شغل نقش اصلی که کارآگاه خصوصی هست(به شکلی) و اشتراک در مورد فلسفه‌ی هر داستان، اشتراک در بین آدمهایی که در داستانها وجود دارند، نقش‌های گذری هر کتاب ممکنه نقش اصلی کتاب دیگه باشه مثل کارآگاه کوئین، اشتراک در بین وسایلی مثل دفترچه‌ی قرمز و در نهایت اشتراک مکانی در نیویورک که اسم سه‌گانه از اون وام گرفته شده. هر سه کتاب پایانی تقریباً باز داره و قسمت جالب کتابها اینه که با این که ظاهراً با ژانر کارآگاهی-جنایی روبرو هستیم اما در باطن کتاب بیشتر با کتابهایی معناگرا و فلسفی مواجه میشیم. کتابهایی که به بحران هویتی و سرگردان بودن بشر و لزوم شناخت خود صحبت می‌کنه. در مجموع شاید مجموعه‌ی کنار هم این سه کتاب جذاب‌تر از تک‌تک اونها باشه و برای همین با وجود اینکه به هر سه کتاب قبلی سه ستاره داده بودم به مجموعه‌ی این سه گانه چهار ستاره میدم.ه