مجموعه‌ی سه داستان از ترومن کاپوتی به ضمیمه‌ی مصاحبه با نویسنده :)
عجب داستان‌های فوق‌العاده‌ای!
شخصیت اصلی همه‌شون یه‌جورایی کودکیِ خود کاپوتی بود. ماجراهای ترومن کاپوتی هشت ساله و دوست صمیمیش، یک پیردختر شصت‌ساله‌ی مهربونِ عجیب‌وغریب... وجه اشتراک هر دوشون، احساسات پاک و قشنگ‌شون بود. 
‌
حال‌وهوای همه‌ی داستان‌ها رو خیلی دوست داشتم. خالصانه و زیبا بودن و روندِ آروم و ملایمی داشتن. حس خوندن‌شون مثل حس گرمای شومینه توی یک روز خیلی سرد زمستونی بود. این داستان‌ها احساساتم رو حسابی غلغلک دادن...  
‌
ایده‌ی کلی این کتاب تا حد خیلی زیادی شبیه رمان «چنگ چمنزار» از همین نویسنده بود. اما خب داستان‌های این کتاب رو خیلی بیشتر دوست داشتم.

‌و ترجمه هم به‌نظرم واقعاً خوب بود.‌‌
کل کتاب رو توی دو روز خوندم (۹۶ صفحه بیشتر نیست.)
‌‌
خلاصه که، از اون کتاب‌های ناشناخته‌ی محشر بود :))
(کلاً ۴۴۰ تا نسخه ازش چاپ شده‌ و هنوزم کامل فروش نرفته!)
          

            این کتاب شامل سه داستان خاطره گونه هست از کودکی نویسنده در حدود هفت هشت سالگی که جدای از پدر و مادرش و در شهر دیگری پیش اقوامی (که یک برادر و سه خواهر بودن که هرگز ازدواج نکردن) زندگی میکنه. یکی از این خواهرها که حدود شصت ساله هست نزدیکترین دوست بچه هست و این دو نفر پای ثابت هر سه داستان هستند
توی هر سه داستان رگه هایی از پندهای اخلاقی به چشم میاد ولی اونقدر شدید نیست که دل رو بزنه