در دنیای متحول امروزی، کسانی می توانند با اقتدار و عزت زندگی کنند که ظرفیت یادگیری بالایی داشته باشند. افراد، سازمان ها و جوامعی که بهتر و بیش تر یاد بگیرند زودتر پیشرفت می کنند. اگر افراد نتوانند ذهنیت خود را بالا ببرند، در عقب ماندگی خویش خواهند ماند و به سختی زندگی خواهند کرد. سازمان هایی که نتوانند با سرعت مناسبی یادگیری داشته باشند، در رقابت با سازمان های یادگیرنده از دور رقابت خارج می شوند و در نهایت جوامعی که از ظرفیت پائینی برخوردارند، توسعه نمی یابند. از این رو رهبران و مدیران باید در صدد بالا بردن ظرفیت های یادگیری خویش باشند و با اتحاد سیاست و روش های مناسب، زمینة یادگیری افراد وسازمان های خود را افزایش دهند. آموزش و ترویج گفتگو، تشویق افراد به هدفمند شدن، توسعه آرمان مشترک، ترویج تفکر سیستمیک؛ ترویج مستندسازی؛ زمینه سازی برای انجام آزمایش؛ و برقراری بازخورد از جمله راهکارهایی است که مدیران و رهبران می توانند در توسعه ظرفیت یادگیری از آنها استفاده کنند. یادگیری فردی، تبدیل یادگیری فردی به یادگیری جمعی؛ نقش فرآیند خلق دانش در یادگیری جمعی؛ تسهیل یادگیری جمعی و غلبه بر موانع آن؛ و نقش رهبران در توسعه ظرفیت یادگیری مباحث بررسی شده در کتاب است.