۱۵ داستان کوتاه از بچه‌ها و بزرگترای ساده و دوست‌داشتنیِ روستایی.
قبلا تو دوران راهنمایی خونده بودمش، چیز زیادی از داستان‌هاش یادم نمونده بود فقط حس خوب و مزه‌ی شیرینش هنوز زیر زبونم بود و الان بعد از این همه سال دوباره کلی کیف کردم با خوندنشون.
بعد از خوندن دو تا از داستاناش: تنور و شیر، دلم می‌خواست بشینم گریه کنم انقدر که برام عزیز و شیرین بودن🥲
          

            می گویند آثار هوشنگ مردای کرمانی برای گروه سنی ج و د است. شاید همین هم باشد، البته به نظر من هم نثر روان و شخصیت پردازی و خط سیر ساده داستان مناسب گروه سنی ج و د است ولی نمی توانم بگویم معنا و تلنگرهای عمیق پشت این نثرهای ساده هم برای گروه سنی ج و د است. چه قدر این عمیق بودن در عین سادگی را دوست دارم... خلق این کشمش ها  در یک داستان ساده  که آدم را اینقدر به فکر فرو می برد، واقعا ستودنیست. داستان آخر مجموعه یعنی داستان "سنگ روی سنگ" چه قدر شبیه مقاومت مردم عصر بعثت برای حفظ سنت هایشان در برابر پیامبر (ص) است.
این کتاب مجموعه ای از چند داستان است. داستانهایی از جنس همان داستانهای خمره و قصه های مجید و ... ولی کوتاهتر
شاید زیاده گویی نباشد اگر بگویم کتابهای آقای مرادی کرمانی را با بچه ها بخوانید تا فکر کردن را تمرین کنند.
مقاله ای در مورد داستان آخر این  مجموعه خواندم که برایم جالب بود.
بررسی و تحلیل داستان "سنگ روی سنگ" هوشنگ مرادی کرمانی در پرتو نظریه "فلسفه برای کودکان" متیو لیپمن
https://fabak.ihcs.ac.ir/?_action=article&au=99850&_au=%D8%A8%DB%8C%DA%AF%E2%80%8C%D8%B2%D8%A7%D8%AF%D9%87%D8%8C%20%D8%AE%D9%84%DB%8C%D9%84