اسم من کارتر کین است .
اگر این داستان را می شنوید پس همین حالا هم در خطر هستید .

داستان خواهر و برادری که  وارد جنگ با هیولا ها و ایزدان مصر باستان می شوند. شرور ترین ایزدان آزاد شده و به دنبال نابودی آنهاست . "سیدی" و "کارتر" برای شکست او عازم سفر خطرناکی می شوند و ارتباط  اسرارآمیز خانواده خود را با مصر و فراعنه کشف میکنند .این مجموعه خوانندگان را به دنیای مصر می برد پیش ایزدانی که در دنیای مدرن پخش شده اند و خواهر و برادری که برای نجات دنیا دست به کار های خطرناکی میزنند. هیولا هایی به یاد ماندنی ، دوستان و دشمنانی که ممکن است هر لحضه جایشان را عوض کنند .

هیجان این داستان حتی یک لحضه هم کم نمی شود. من این مجموعه را به هر کسی پیشنهاد میکنم  حتی اگر علاقه مند به مصر نباشد 
جلد های مجموعه : هرم سرخ ، سریر آتش ،سایه مار 

نویسنده این کتاب جزو بهترین نویسنده ها است پیشنهاد میکنم که کتاب های دیگر این نویسنده را هم بخوانید .

این کتاب را پیشنهاد میکنم 
 
          

            ریک ریوردان این دفعه یه داستان متفاوت و نوشته و سعی کرده مارو با الهه ها ایزدان مصر باستان آشنا کنه 
سیدی و کارتر کین خواهر و برادرن و بعد مرگ مادرشون از هم جدا میشن سیدی با پدربزرگ و مادربزرگ زندگی میکنه و  کارتر با پدرشون زندگی میکنه پدر شون یه مصر شناسه، دکتر جولیوس کِین 
 داستان از جایی شروع میشه که کارتر و پدرش و میرن سیدی رو ببینن  
اگه کتابای فانتزی میخونید و به ایزدا علاقه دارید بخونیدش.
          

            به قول یک نفر ریک ریردان تجربه ی خوبی است. بله تجربه ی خوبی است. کلی با این کتاب خندیدم و به خصوص نثر نویسنده از زبان سادی را خیلی دوست  داشتم.
این مجموعه خیلی زیاد به پرسی جکسون شباهت دارد. یعنی اصلا انگار نسخه ی مصری شده ی پرسیِ یونانی است. البته چند سال پیش به این نتیجه رسیدم که خیلی از نویسنده ها نمی توانند از کتاب های قبلیشان جدا شوند. حتی سیر داستان هم کاملا مشابه پرسی است. شخصیت کارتر تا حد زیادی مانند پرسی رفتار می کند و مانند پرسی که به دنبال مادر ربوده شده اش می رود، در پی پدر ربوده شده اش توسط سِت است. حتی آن صحنه ی دیدار سادی و کارتر با تحوت هم مانند ملاقات پرسی با هرمس درآمده (بگذریم از شباهت تحوت با هرمس) و هرم سرخ هم مانند "دزد آذرخش" (یا شاید هم "دریای هیولا"؟ یادم نیست:|) تمام می شود. کسی که از اول فکر می کردیم دشمن است، عضوی از خانوادست (در عین شرارت) و در نهایت اتحاد با سِت برای مقابل با کرونوس یا آپوفوس. 
یعنی در واقع می گذریم از شرارت های اهریمنی که عضو خانوادست برای اتحاد در مقابل دشمن بزرگ تر.

یکی از صحنه های جالب هرم سرخ، قسمتی بود که ضیا (؟) داستان پیروزی موسی (ع) بر جادوگران (که منشا قدرشان ایزدان اند) را تعریف می کند و تاکید می کند فقط یک بار کسی توانست جادوگران خانه را شکست دهد.
جالب تر آن که این چند روز که "هرم سرخ" را می خواندم به طور اتفاقی در قرآن به سوره ی طه رسیدم. قسمتی از سوره ی طه که درباره ی مبعوث شدن حضرت موسی است...کفش هایت را درآور و وارد وادی مقدس شو...و بعد هم رفتن به سوی فرعون...
خیلی خوب بود. انگار داشتم یک داستان را از دو طرف می شنیدم از سمت خدا و...:)
          

            بچه که بودم از مصری ها، یونانی ها، رومی ها حتی ایرانیان باستان خوشم میومد. ولی گستره کتابای مرتبط واقعا این همه نبود.الان که خواهر کوچیکه دیواااانه(وقتی میگم دیوااانه اعتماد کنین بهم😁) مصر و باستان شناسیه و به نوبه خودش یه کتاب خوار قَدره، و تولدشم‌نزدیکه، این کتابو خریدم و دارم میخونم و توش هرجایی که بنظرم میاد براش یادداشتای باحال مینویسم. جوری که انگار داریم باهم کتاب میخونیم!

بعدا نوشت:کتابو بهش دادم... واقعا داره رو ابرا سیر میکنه😅