از قیام زنان معتقد و متدین و مقید چی می‌دونیم؟
چرا مدارس و دانشگاه‌ها و رسانه‌ها اجازه نمی‌دن هرگز و هیچ‌وقت از این افراد جامعه (که اغلب اکثریت هستند اما اهل نمایش و سروصدا نیستن) صدایی به گوش نسل‌ها و افراد جامعه برسه؟
چرا کودکان و نوجوانان و جوانان ما باید در مدارس و دانشگاه‌ها و رسانه‌ها مدام صدای اقلیت لخت‌شونده یا توهین‌کننده به مقدسات یا ملیت رو مدام نشون بدهند و اون‌ها رو اکثریت مظلوم نشون بدن اما نمی‌ذارن چیزی از اون اکثریت گفته بشه؟ چرا نمی‌ذارن صداشون به گوش بقیه برسه؟ چرا از ظلم‌های حداکثری که به این قشر می‌شه چیزی بازتاب نمی‌دن؟ 
ولی از ظلم‌های ساختگی و دروغین و بدون سند و مدرکی که توهم دارن به اون اقلیت می‌شه، مدام می‌گن؟
البته که ما هم مقصیریم که نرفتیم سراغ روایت‌های این اکثریت و دروغ‌های معلم‌ها و اساتید و ررسانه‌ها رو باور کردیم و تکرارش می‌کنیم
این کتاب از معدوداسناد منتشرشده از مردم متدین و اصیل ایران است
بخوانیم و به دیگران هم معرفی کنیم
۱۴۰۲/۱۰/۱۷
          

            کتاب روز آزادی زن روایتی است از هفدهم دی ماه ۱۳۵۶ که در آن قیام زنان شد جرقه ای برای قیام های دیگر.

مدت ها بود که دنبال گمشده ای میگشتم؛ بالاخره یافتمش! گمشده ای از جنس زن در تاریخ. واین که من چه کارها می توانم به خاطر همین زن بودنم بکنم.
 خود را در تاریخ می دیدم در خانه آقای فرودی و جلسات انقلابی شان، در حال پخش اعلامیه ها و تصاویر امام، در حسینیه نخودبریزها، در راهپیمایی به سمت میدان مجسمه، در انتهای کوچه بن بست، در حال پنهان کردن اعلامیه ها و خیلی جاهای دیگر.

 آری گمشده ام تاریخ شفاهی ست که در سینه هزاران زنی که قیام کرده اند،زندگی کرده اند،مادری کرده اند و خیلی چیزهای دیگر که هنوز نیافته ام و اینکه مردانه! نه زنانه ایستاده اند پای همه عقایدشان.

 انگار باز هم گم شدم در گمشده ام.
          

            موضوع بکر و تازه بود؛ شاید به جرئت بتوانم بگویم که نسل های سوم و چهارم انقلاب اصلا هیچ از آن ندانند؛ من جمله خودم!
این‌که رهبری در چند سخنرانی به این موضوع اشاره کرده و زنان را به زبانِ من، پیشتازان  جرقه سال انقلاب بدانند مایه افتخار است، هم از لحاظ آگاهی ایشان و هم از لحاظ بانوان افتخار آفرین کشورم(:
البته کتاب نقاط ابهام کم ندارد؛ من متوجه نشدم آخر رقیه برادران کی آزاد شد؟ و یا چرا آقای صفایی حاضر به مصاحبه نشد؟ چرا این قدر مختصر از نقش آفرینان نوشته شده؟ حداقل می خواستم  در مورد چگونگی آشنایی و اشتراک نظر و علت انقلابی بودن آنان بیشتر بدانم... کاش در مورد این قیام بیشتر نوشته می شد و قیام 25 مرداد هم در ادامه می آمد.
در آخر هم درود بر شرافت عالم مرحوم میرزا جواد آقا تهرانی...