کتاب روز آزادی زن روایتی است از هفدهم دی ماه ۱۳۵۶ که در آن قیام زنان شد جرقه ای برای قیام های دیگر.

مدت ها بود که دنبال گمشده ای میگشتم؛ بالاخره یافتمش! گمشده ای از جنس زن در تاریخ. واین که من چه کارها می توانم به خاطر همین زن بودنم بکنم.
 خود را در تاریخ می دیدم در خانه آقای فرودی و جلسات انقلابی شان، در حال پخش اعلامیه ها و تصاویر امام، در حسینیه نخودبریزها، در راهپیمایی به سمت میدان مجسمه، در انتهای کوچه بن بست، در حال پنهان کردن اعلامیه ها و خیلی جاهای دیگر.

 آری گمشده ام تاریخ شفاهی ست که در سینه هزاران زنی که قیام کرده اند،زندگی کرده اند،مادری کرده اند و خیلی چیزهای دیگر که هنوز نیافته ام و اینکه مردانه! نه زنانه ایستاده اند پای همه عقایدشان.

 انگار باز هم گم شدم در گمشده ام.