یادداشت‌های Narges (78)

          "When I was seventeen I watched my first love get consumed by a monster. And then instead of getting therapy about it, I went and got a doctorate about it."
        

          "Dummies. Every single one of us. The gifted ones, most of all."
        

          تا وسطای کتاب نمیدونستم چی دارم میخونم تا اینکه فهنیدم نه تنها سفیکه بلکه ۲۰ سال قبل از دراکولا نوشته شده...
کوتاه بودنشو دوست داشتم. متنش با تمام سختی که داشت ولی روون بود و توصیفات اضافه ای نداشت.
مرسی از آناهیتا برای معرفیش
        

          “Though you never think it possible, you can celebrate and grieve in the same breath. It is a holy abomination.”

ترکیبی از داستان جنایی و معمایی، تاریخی، فمنین ریج با یه قلم خیلی قشنگ.
به توضیح خود نویسنده، داستان این کتاب برگفته از زندگی مارتا بالارد، قابله قرن۱۸ هست که به خاطر دفترچه خاطراتی که ازش مونده تاثیر مهمی توی تاریخ امریکا داره. کلیات داستان مطابق با اتفاقات زندگی واقعیشه ولی یک سری جزئیاتش عوض شده.

داستان با بیرون کشیده شدن جسد مردی که مدتیه با یکی ازدوستانش متهم به تجاوز یکی از زنای شهر شده از رودخونه یخ زده شهر شروع میشه و زا اونجا زندگی مارتا و خانوادش همراه با این پلات نشون داده میشه
شخصیت مارتا و همسرش به شدت قوی و زیبا به تصویر کشیده شدن و تاثیر مارتا و نوشتنش روی داستان کاملا مشهوده.

این کتاب به صورت کلی از نظر تاریخی خیلی دقیق نیست و پایان داستان هم نسبت به چیزی که مارتا تویدفترش نوشته مطابقت نداره. ولی نویسنده توضیح میده که به خاطر دوستش که همین بلاها سرش اومد،دوست داشته این پایان رو بنویسه:

"This ending was for her. And for every other woman who hasn’t seen justice in her lifetime.
It’s not enough.
But it’s something."

برای یه داستان معمایی با قلم زیبا، بخصوص که داریم وارد ماه زنان میشیم، و آشنایی با یه ضخصیت زن تاریخی خیلی کتابی هست که پیشنهاد میکنم.
        

          "Survive. Whatever it takes."

قبل از خوندن این کتاب حتماا <a href="https://booktriggerwarnings.com/Earthlings_by_Sayaka_Murata">تریگروارنینگ هارو</a> بخونید!

قوانین انسان ها از کجا اومدن؟ اصلا چرا باید رعایتشون کنیم؟ چی میشه اگه یه روز بیدار بشیم و بذاریم تروماهای بچگیمون، قوانینی که بقیه شکستن و آسیبش به ما رسیده بالاترین تاثیرشون رو رومون بذارن و تصمیم بگیریم ذیگه نمیخوایم قوانین مسخره انسان هارو رعایت کنیم؟

نمیدونم چه حسی دربارش دارم. خیلی کتاب گرافیک، سخت و غمگینی بود.دختری که تو بچگی بهش تجاوز شده و خانوادش هم آسیب های زیادی بهش میزنن، و خودشو یه فضایی از سیاره دیگه میدونه ...به قول یکی از شخصیت ها چیزایی رو میبینه که فقط ذهنش میخواد ببینه. و تجربه هاش اونقدر اسیب زده بهش که حتی توی بزرگسالی هم افکارش تغییر نکرده و حتی تونسته ادمای آسیب دیده اطرافش رو قانع کنه اونام مثل خودشون. چون اینجوریکمتر اذیت میشی. نه؟

مطئن باشید از کتاب، داستانش و ژانرش اطلاعات کافی رو دارین و بعد بخونیدش....
        

          "As she commanded them to remember, she wished she herself didn't have to."

من این کتابو تموم کردم یا این منو؟
داستانی سرار درباره کنار اومدن با خاطرات تلخ خودت، یا مردم و تاریخچه کشورت....

گونه ای از موجودات که اولیناشون از زن ها  سیاه پوست برده حامله ای که توی آب انداخته شده بودن به وجود اومدن و حالازیرآب بعد سالها برای خودشون قلمروشونو ساختن. و یک نفر موظفه تاریخ مردمشونو به خاطر بسپاره
ولی وقتی تاریخت پر از غم، تاریکی، رنج و سختیه، مگه یه جا به خودت نمیگی کاش فرار کنم و از شر این خاطرات رها شم. مگه نمیگی کاش اینا درد بقیه بود نه من؟

ولی دل کندن ازشون مگه به این راحتیه؟:)))اصلا آزادی از خاطره های غمگین، خاظره هایی که تعریفت میکنن، یجورایی از دست دادن خودت نیست؟

"What is belonging?"
"Where Lonliness ends."

این کتاب تک تک جمله هاش،قلمش، نشون دادن خیلی از چیزا توی داستانش از اون نوشته هایی بود که تا ابد قراره بخشی ازم بمونه. انقدر قابل لمس بود برام حرفاش که نمیتونم توصیف درستی داشته باشم...
        

          "To love others is to suffer."

(قبل از هرچیز: عجب ادیوبوکای با کیفیتی دارم گوش میدم امسال!)
یه کتاب داستانی درباره پیرزنی تو قرن ۱۷ که دانش و اطلاعات خوبی داره و خرافات مردم روستاش همزمان با شیوع طاعونی که هنوز مشخص نبوده طاعونه باعث میشه بهش اتهام جادوگری بزنن.

روایت داستان خاطره گوییه. از حرفای مردم توی دادگاه، در مقابلش اتفاق واقعیی که افتاده و اشتباه تعبیر شده، زندگی پر از درد و مرگ و غمگین پیرزن داستان وچه مردمی و همسایه های بدی! چه نیت های شومی اسماعیل...

پلات توییست خاصی نداره و خیلی دوست داشتنی و صد البته اعصاب خرد کن بود‌. حرفا و ادعاهای دروغ ادما تو دادگاه واقعا اذیت کننده بود.
اینم از اون دسته کتابایی بود که فکر نمیکردم بیشتر از ۲.۵ ستاره بگیره ولی روند داستان و احساساتش و آدیوبوک قویش ورق رو برگردوند
        

          The art is EVERYTHING!!
        

          I really wanted to like it more...
I liked everything about the story and how it was developed.
the main actions done by characters were good, but the character themselves? so OOC! I started reading it to see the badass Selina Kyle, and this version of her was too soft for me.
        

          During reading, I asked myself so many times "but, to what end?"
Ans now I realize, wasn't this question the the whole point of this story?
        

          "Because Survival is insufficient."

این همه کتاب توی دنیا بعد من وسط جنگ اینو برداشتم بخونم...
دنیای پسا اخرالزمانی بعد از اومدن یه ویروس کشنده. ولی فانتزی نیست. هیجانی خیلی نیست
این دفعه تلاش مردم برای زنده نگه داشتن هنر و تاریخ و اتفاقاتی که در طی ۲۰ سال برای شخصیت های کتاب افتاد موضوع اصلی داستانه

تو زمان درست بخونیدش خواهشا فقط:)))
        

          واقعا همونی که نویسنده گفت:
High fantasy with low stakes
خیلی کوزی بود‌. اینکه هیچی درباره مرگ زندگی و فانتزیای دارک نبود برام جدید بود.
نمیدونم چی کم داشت ولی برام. انگار یه چیزی رو باید احساس میکردم که نکردم‌ شایدم چون اولین کتاب این ساب ژانر بود 
ولی هیچ  ایرادی از خود کتاب ندارم بگیرم‌. خیلی ناز و خوشگل بود
        

          “I don't care how dark the world is for you. I'll hold out my hand until you find it, and I won't let go.”

خیلی وحشتش رو دوست داشتم؟؟ فضاسازیش و پلاتش عالی بود. بعد همه اینا بعلاوه تروپ mutual pining؟ 
خیلی خوشگل میشه خب
برام ترکیبی از مجموعه های اینک هارت و ریون سایکل بود ولی تو فضای وحشت.

ولی حس میکنم در نهایت یه چیزی کم بود.شاید پلات واضح نبود؟ انگار نویسنده نمیدوسنت در طی داستان با یه سری اطلاعات چیکار کنه و باعث شده بود در نهایت برداشت های خیلی متفاوتی ازش بشه.
شایدم باید دوباره بخونمش و از داستانایی که اندرو مینوشت چیزای جدیدی در بیارم...
        

          This book reminded me why I enjoy reading so much...
        

          You were interesting today, hija. Interesting! You played in a way that kept us all glued to the TV.

 It's very hard to describe how I feel about this book, but the quote above is pretty much what this book was to me. The book, much like Carrie herself, was not lovable, but interesting AS FUCK!
Carrie Soto Is Back is purely about tennis, almost no drama, or any strong plot. Which I cannot say that I enjoyed
Also, there was way too much Spanish in it, WITHOUT TRANSLATION. It pissed me off sometimes cause I thought I was losing some part of the story.
But regardless, as always, Taylor Jenkins had me hooked till the end. Her writing and the way she describes events and her characters are always interesting to me. 

Talking about the characters! Although I really didn't like Carrie for the tantrums she threw whenever she heard something she didn't like or lost a game, (I mean come on you're 37!) but I kinda found it very reasonable considering how she was brought up!
But the peak of the character development was at the end! I LOVED THE ENDING!
Sometimes, you will not change unless you have to, or you've lost the thing that describes you, And that is exactly what happened to Carrie Soto
        

          It has been a while since I couldn't put a book down... This book was amazing!!
I might have some criticism about Leigh Bardugo's writing style, but that has nothing to do with the great story and characters.
And JESPER!!! MY NEW FAVORITE CHARACTER
        

          Death is the mother of beauty

Amazing ending, terrible narrator!!!

Before I start the real review, I need to say this: NOT ALL WRITERS ARE GOOD AUDIOBOOK NARRATORS! Listening to the audiobook of this book was the worst part of the experience for me. It was like she is reading the most boring newspaper EVER.

But about the book:
I started this one with high expectations, and soon I found myself disappointed. The pace was too slow for me, there was no actual cliffhanger there and it was very descriptive. So, for someone like me who is not interested in classics and is used to fictions with good and bad sides, the book was somewhat boring! 
However, after a while, I could see the writing style. It was a diary like, written by a highly unreliable character (which the author did a fantastic job in showing it). There was no actual "good and righteous" character in this book. It wasn't about solving a murder mystery. It was simply about a murder.

What are the dead, anyway, but waves and energy? Light shining from a dead star 

One of the most interesting thing about this book is how confused I was after it! The line between fantasy and reality is a blur. I still don't know what exactly happened and if Richard's dream at the end was real or not.
I think I just added one start just for the ending!! the moment that Henry killed himself and the story was finished, I finally understood!! Donna Tartt did not mention anything about the characters and their actual thoughts and feelings throughout the story, which was actually quite helpful for this ending. You don't realize what is real to each character, you will never know the reason behind their actions, and I really enjoyed that.

Overall, not being a fan of detailed descriptions of actions and surroundings, I still think the book was too long for such a story (22 hours!) but I am glad I did not drop it and finally finished it. Totally worth it!
        

          It was such a cliche fantasy...and yet an interesting one.
The ending and the rapid pace of the story were a bit disappointing for me, but I guess that is because I should've read this book when I was actually a young adult!
        

          I have mixed feelings about this one. It was good to be back in this fandom after reading TMI, however, I expected something a lot more different. I was told the storyline and the characters are way better, well...they were so wrong.
on the one hand, there were some character I quite enjoyed reading about. Such as Henry, Charlotte and maybe Jem to some extent. The plot twist at the end was pretty good too. But... I cannot find ant other positive comment about this book :(
 on the other hand, there are plenty of things about this book I didn't enjoy:
1. I gained close to nothing by reading this book. It could be summarized in 50 pages and I wouldn't have missed anything! 
2. there was no character study. I still don't know anything about the characters. There were just dialogues between them, and not very good ones that could tell me anything about them...
3.  it was like I was reading TMI all over again. A girl belonging to the shadow World without her knowledge and come across it when looking for a beloved one. A betrayal from someone in the institute. The handsome boy who hates himself and ready to fall for this girl...
4. and for the worst part, not a single question was answered in this book! Who is Tessa? What is Tessa? Who are her parents? What is the magister's plan? What is will's story? And so on...
 

I truly hope the second book would be better than this.
        

          It's funny the decisions you make because you like someone, and then your whole life is different. I think we're at that weird age where life can change a lot from small decisions.
 
اولین کتابیه که تو این سبک خوندم واسه همین نمیتونم بگم خوب بود یا بد. شخصا لذت بردم تا حدودی ازش.فضای کتاب خیلی  افسرده و غمگین بود ولی برای سلیقه من. کتاب  تاثیرات آدما تو زندگی هم دیگه چه خوب چه بد رو قشنگ توضیف کرده بود.
داستان خیلی مهمی نداشت. اتفاق شوکه کننده ای نمیفته توش و هیچ پند اخلاقی ام نداره که  دوس داشتم این یه موردو.
صرفا درباره دوتا ادم با زندگی کمی تا حدودی عادیه که در طی سالیان همدیگه رو تو زندگیشون پیدا میکنن.

فکر نمیکنم زیاد سمت این کتابا برم دوباره. ولی تجربه جالب و عجیبی بود خوندش