یادداشت‌های Masato (4)

          بعضی جاها نویسنده رو کامل درک کردم بعضی جاها هم نه خیلی جاها تنهایی رو که می‌گفت کامل درک می‌کردم اینکه یکیو دوست داشته باشی و به هر دلیلی از دستش بدی 
کتاب روی یه موضوع متمرکز نبود گاهی برش می‌خورد به گذشته و گاهی هم برش می‌خورد به آینده
اما رفتن و نبودن کسی که دوسش داری گذشته و آینده سرش نمی‌شه 
        

          پر از داستان‌های کوتاه قشنگ و حقیقتاً اولین کتابی بود می‌خوندم و فصل‌هاش به هم مربوط نبود جالب بود ولی یه خورده باعث اذیت شدنم می‌شد
از همین رو نمی‌تونم نظری درباره کتاب بدم اما حس خوبی که از داستان‌هاش گرفتم یا احساساتی که نویسنده به من منتقل کرد بیان می‌کنه که شاید کتاب ارزش خوندن رو داشته باشه
        

          در لحظه لحظه زندگی خانواده تواچ حضور داشتم
توی مغازه خودکشی، سر میز شام، اتاقی که توش به خبر گوش میدادن.

توی دنیای مغازه خودکشی به دنیا اومدنت دست خداست ولی مردنت دست خودته دنیایی مملو از آدمایی که خودشون رو مثل نقل و نبات می کشتن و دنیا فقط با اتفاقات بد سپری میشه و اتفاقات خوب...
حداقل توی اخبار خبری از اونها نیست.
        

          عشق واقعی تنها یک معنی داشت عشق واقعی یعنی با هم مردن.

از نظر من عشق واقعی یعنی برای هم مردن کنار هم ساختن.

در دنیایی که عشق مادیات شده و زن‌ها و مردها با پول عشق رو می‌خرند داشتن احساس و وابستگی به افراد و عاشق اون‌ها شدن دردناکه.
کتاب مستقیماً اشاره نمی‌کرد ولی ما هممون عشق‌های پولی رو به شکل خودش توی واقعیت و جامعه امروز می‌بینیم.