یادداشت‌های اسراء آقائی (3)

        آنگاه که کلمات همچون آبشار نور بر قلوب سرازیر میشد، اعضا و جوارح را تشنه تر میکرد و آرام و قرار از نبض ها می گرفت .  امان از لحظه ای که مردمک ها نظاره گر کلمات میشد ؛ روح را از بدن جدا می ساخت  و از زندگی مادی دور...
و امان از جانِ تکه تکه شده در میان کوچه پس کوچه های نجف :)
      

با نمایش یادداشت داستان این کتاب فاش می‌شود.

1