یادداشت‌های نسترن (5)

          آزادی، عبارت است از آزادی حقیقی که ما به راحتی قادر باشیم بگوییم دو به اضافه دو می‌شود چهار.

مجبور بودی بپذیری ادعای حزب در مورد اینکه در زمان حال شرایط زندگی بهتر شده درست میباشد، چون هیچ مدرکی برای اثبات نادرستی آن وجود نداشت و هرگز هم نمی‌توانست به وجود بیاید. 

همیشه همراه جمعیت فریاد میزنم و هیچ‌گاه مخالفتی نشان نمی‌دهم و این تنها راه در امان ماندن است.ص۱۰۶ 

اگر انسان از درون شاد باشد اصلا دلیلی ندارد که برای برادر بزرگ و بقیه چرندیات حزب عصبانی و هیجان‌زده شود. 

قادرند تو را مجبور کنند هر حرفی بزنی ولی قادر نیستند تو را مجبور کنند که آنها را باور کنی.

عقل جنبه آماری پیدا کرده بود. تنها چیزی که باید می‌آموخت این بود که مانند خود حزب فکر کند.

یک صلح همیشگی مانند یک جنگ همیشگی است .

"در زیر درختی که شاخ و برگش را پهن می‌کند
من تو را فروختم و تو مرت فروختی"


        

          ده پسربچه سرباز رفتند شام بخورند
یکی خود را خفه کرد و سپس نه تا باقی ماندند
نه پسربچه سرباز تا دیر وقت نشستند
یکی به خواب رفت و سپس هشت تا باقی ماندند
هشت پسربچه سرباز به دِوُن رفتند
یکی گفت همین‌جا می مانم و سپس هفت تا باقی ماندند
هفت پسربچه سرباز هیزم می شکستند
یکی خود را تکه تکه کرد و سپس شش تا باقی ماندند
شش پسربچه سرباز با کندو بازی می‌کردند
یکی را زنبور نیش زد و سپس پنج تا باقی ماندند
پنج پسربچه سرباز به دادگاه رفتند
یکی قاضی شد و سپس چهار تا باقی ماندند
چهار پسربچه سرباز به دریا رفتند
یکی را ماهی قرمز بلعید و سپس سه تا باقی ماندند
سه پسربچه سرباز به باغ وحش رفتند
یکی را خرس بزرگی بغل کرد و سپس دو تا باقی ماندند
دو پسربچه سرباز در آفتاب نشستند
یکی سوخاری شد و سپس یکی باقی ماند.
یک پسربچه سرباز تنها ماند
او رفت و خود را دار زد و انگاه هیچ کس باقی نماند