یادداشت‌های بهار (3)

          سه جلد اول این کتابو خیلی دوست داشتم ولی جلد ها چهار و پنج  واقعااا مسخره بودن. و تنها دلیلی که باعث شد تا تهش بخونم این بود که صرفا این مجموعه رو تموم کنم. انگار نویسنده خودش هم از کاری که توی جلد سه انجام داده پشیمون شده و میخواد یجوری جمعش بکنه، ولی نمیتونه و روند داستان رو خراب میکنه. در کل مجموعه ی خوبی  ولی پایان خیلی بدی داشت.
        

          بنظرم یکی از بهترین کتاب های آگاتا کریستی پس از تشییع جنازه است. کتابی که پایانش واقعا غیر قابل پیش بینیه، و نکته ای که بیشتر از همه دوست دارم اینه که اطلاعات لازم برای حل معما توی خود کتاب هست و خواننده هم به اندازه ی پوارو شانس اینو داره که قاتل رو پیدا کنه.
        

          از بهترین کتاب هاییه که تا حالا خوندم. اولش یکم شک داشتم که نکنه ازون دسته کتابا باشه که الکی معروف شدن، ولی وقتی کتاب ازون حالت گنگش اومد بیرون و کم کم شروع کرد به تعریف کردن گذشته ی شخصیت اصلی، داستان من رو توی خودش غرق کرد. خیلی ازش لذت بردم.