یادداشت بهار

        وقتی بچه بودم و انیمه ی آن شرلی رو دیدم، اصلا ازش خوشم نیمد. به نظرم یه بچه ی پر و سر و صدا و رو اعصاب بود و تنها دلیلی که کارتونشو میدیدم این بود که کار دیگه ای نداشتم. تا این که یکی مجموعه ی کاملشو بهم هدیه داد، و منم حس کردم چون آدم کتاب خونیم خیلی زشته اگه آن شرلی رو نخونده باشم. برای همین شروع به خوندنش کردم و بر خلاف انتظار متوجه شدم که خوندن این کتاب چه تجربه ی لذت بخشیه!
چیزی که بیشتر از همه دوست دارم، توصیف های زیاد و قشنگشه. شاید از نظر بعضی ها حوصله سر بر باشن، ولی من دوسشون دارم.
و تازه جلد یک اونقدرا هم قوی نبود. داستان و کشش جلد های دو و سه چند برابر بهتر از جلد یک بود و جلد چهار هم با وجود این که تا حدی متفاوت بود، ولی بازم لذت بخش بود.
هرچند بنظرم بعد از جلد پنج کتاب افت کرد و دیگه اونقد لذت بخش نبود، و شاید حتی غم انگیز بود. از پیر شدن آن و گیلبرت اصلا خوشم نیمد و بچه هاشونم به دلم ننشست. در نتیجه آخرای کتاب رو دوست نداشتم و هنوز هم جلد آخر رو تموم نکردم. ولی در کل، پنج جلد اول کتاب ارزشش رو دارن که مجموعه به طور کامل خونده بشه.